Kisha zënë një qoshe në autobusin për të shkuar tek plepat. Në Durrës kishin ndryshuar shumë gjëra , që binin në sy për një person që kishte kohë që nuk kishte qenë aty. Si zakonisht , autobusët presin që të mbushen me pasagjer që të mund të nisen. Dhe ja tre të rinj, veshur me […]
Një vend i sigurtë Read More »
Në se përfytyroj malësinë, ndërtoj imazhin e maleve të mjegulluar, ujëvarave mbi të cilat pasqyrohet një botë legjendash që tashme po shkojnë gjithnjë e më tepër në largësi. Por koha e solli që gjithçka të tronditet e të ndryshojë. Magjja e maleve sikur ndryshoi, duke ia lenë vendin qytetit të zhurmshëm e të përdalë. Ah,
Çmimi i ri i telefonave te bën te jesh i matur me përdorimin e internetit. Kështu qe kur gjej rastin përpiqem te hap ato qe njoh, ose ato që me duken me interesant nga emrat. Por ajo e asaj dite ishte jashtë parashikimeve. Titullohej:” ”. Ky ishte edhe nick-u i përdorur në email. E hapa
Ishim te dy te shtrire ne krevat, duke pare tavanin e bardhe te hotelit. Me dukej ende e pabesueshme që ndodhesha aty, përkrah një djaloshi tundues që rastësia ma kishte dhuruar. M’u kujtua kur e pash per here te pare ne aeroportin e Budapestit, te ngarkuar me çante e rrethuar nga nje grup vajzash te
Bebi dëgjoi se ne QTU kishte ulje çmimesh për rrobat e kështu shkoi me shprese se do ta përmirësonte gardërobën e tij me diçka më bashkëkohore. Te gjitha dyqanet e rrobave i kishte marrë me radhë, por nuk kishte gjetur ndonjë gjë deri tani. Por, ndërsa po shihte ca rroba, ndjeu shkrehjen e vetëtimës së
Në mëngjes nuk kisha gjë për të ngrënë, prandaj vendosa të shkoja deri në pazar për të blerë një shishe qumësht fshatarësh. Aty tek prokuroria më parakalojë një djalë zeshkan, jo shumë i hedhur në shtat, i parruar prej dy tre ditësh. Ishte interesant se mjekra i ishte rritur tufa tufa në zona të ndryshme
Kafeja E Mengjesit Read More »
Aeroporti i Stambollit, zbardhëllonte nga pelegrinët të cilët shkonin në Mekë, për tu zhveshur nga mëkatet e për tu bere haxhi. Krejtësisht të zhveshur, rrinin të pështjell me një çarçaf që i mbronte pak nga koha e ftohët. Por për fat të mirë salla e transitit ishte e ngrohur mirë dhe nuk kishte problem. Unë
Kisha mbetur pa leke, kështu u detyrova te zbrisja ne qendër per te tërhequr rrogën nga banka. Pasi i mora shpejtova per ne stacionin e autobusit, te cilin e gjeta plot njerëz nga qe makinat janë te rralla këto dite. Me se fundi autobusi erdhi, por ishte i mbushur sa me s’behet. Pasi zbriten pak
Dimrit nata bije shpejt, duke i bërë udhëtimet të mërzitshme, nga që nuk sheh asgjë përjashta. Në këtë rast duhet të kesh një bashkudhëtarë të këndshëm në biseda. Dhe unë e kisha një të tillë, i këndshëm si djalë, por fjalë pak në bisedë. Sidoqoftë me tha se studionte ekonomi në Prishtinë dhe se po
Gjoni ishte një djalë i bukur , me flokë të verdhë e sy të kaltër. Ishte rritur bjeshkëve, ashpërsia e të cilave çuditërisht nuk kish ndikuar shumë në karakterin e tij. Familja ishte e madhe për nga robtë, por ato tani ishin shpërndarë me shpresë se do të punonin e do të siguronin një jetë
