Mbrëmja po vinte me shpejtësi dhe Iri kish mbetur ende rrugëve. Atë mëngjes kish ardhur që të regjistrohej në shkollë, por kjo nuk kish qënë aq e lehtë sa kish menduar. Kështu që ishte sorollatur deri në këtë orë kur i gjithë trafiku bije dhe është vështirë të udhëtosh. Ai rrinte duke nxjerr dorën para veturave, me shpresë se ndonjë shpirtëmirë do të ndalonte e do ta merrte. Por shpresat vinin duke u venitur, pasi të gjitha makinat kalonin dhe asnjë nuk merrte mundimin të tregohej fisnik e ta merrte. Kur filloi t’i humbiste shpresat dhe të mendohej seriozisht se ku ta kalonte natën, pa të afrohej një furgon, që kish dy persona përpara, kështu që mendoi se vendet ishin të zëna, prandaj nuk i nxorri dorën. Por makina pasi eci edhe disa metra më tej ndaloi. Një djalë nxorri kokën nga dritaria dhe i tha:
“Eja! Hip!”
Iri u afrua e filloi të pyeste në se shkonin andej nga donte, por djaloshi me një farë arrogance i thotë përsëri:
“Do hipësh apo të ikim. Paske naze shumë ti.”
U hap dera anësore dhe Iri pa një burrë të parruar, që ishte ulur mbi një thes që e kish bërë si stol të improvizuar. Dukej se makina kish shpërndarë mallin dhe tani, pothuaj e boshatisur, po kthehej në destinacion.
Iri u ul në vendin e lirë , pranë burrit që ishte mbrapa. Ai i hodhi një vështrim të ashpër sikur desh t’a vlersonte dhe sapo e pa filluan t’i shkëlqenin sytë. Shfryu pak dhe një aromë alkoli ra mbi Irin, i cili shtrembëroj turit.
“ Hë , çfarë ke? S’të pëlqej?”
“Jo,jo asgjë. “ shpejtoi të thotë Iri për të mbyllur muhabetin. Makina ecte me shpejtësi. Një bisedë koti po zhvillohej midis të tre pesonave që ishin në makinë, por tema ishte punë parash e punë seksi. Burri mbrapa, që quhesh Kasem, po i ankohesh shokëve se kish kohë pa e bërë dhe ia kish nërmuar keq për të qirë.
“ Edhe në vrimë të murit po ta fus më derdhet.” thonte ai. Pastaj u kthye edhe një herë nga Iri, i cili i strukur , po ndiqte zhvillimin e situatës.
“ Hajde ma fërko pak se më është bërë dru!”
Iri nuk donte. Kasemi ia kapi dorën dhe ia tërhiqte drejtë karit të tij
“Paske naze ti. Të tjerët që ia dinë kimetin, çfarë hyzmeti i bëjnë sa me duar po aq me gjuhë, kurse ti na shitesh evlia. Hajde kape shpejt, se kështu si jam nuk e di se çfarë mund të bëj.”
Ato të dy që ishin para filluan të qeshin.
“Fërkoja pak se nuk të gjenë gjë. Fundja punë qejfi është.”
Desh, s’desh Iri u detyrua të mbështeste dorën tek kari i Kasemit. Ai ishte vërtet i ngrehur, por nuk ishte kush e di çfarë. Iri filloi ta fërkonte, ndërsa Kasemi kish mbyllur sytë përgjysëm nga kënaqsia.
“Ashtu ! Miiirë ! Uuuhhhh çfarë dore të butë paske. Kujdes se mos ma derdhësh se të piu belaja.”
Iri nuk dinte si të vepronte. Kjo lojë, se ç’ujë i ke dhënë gomarit e nervozonte. Ai e ndjente se kjo punë po shkonte për dreq, por nuk dinte si të vepronte. Të pretendonte të zbristeato nuk do ta bënin. E vetmja shpresë ishte se mos e ndalonte ndonjë makinë policie, pasi po ecnin mjaft më shpejt se sa e lejonte rregullorja. Por asgjë nuk dukej në horizont.
Pasi e kalojë këtë fazë, në gjysmëerrësirën e pjesës së mbrapëme, Kasemi zbërtheu pantallonat dhe uli brekët për të nxjerr palloshin e tij të ngrehur. Irit i mbeti pështyma në grykë dhe me sy të zgurdulluar po shihte gungën e kokës së karit, i cili ishte i gatshëm të sulmonte përpara, vetëm se Iri nuk e dinte se ku.
Kasemi i vuri dorën në kokë dhe e shtyu me forcë poshtë. Iri u mbështet me duar në brezin e Kasemit, për të rezistuar, por atje ndeshi me një gjë të fortë që e dallojë se ishte një revole. I trembur në palcë ai e kuptojë se kish rënë në një grackë prej të cilës vështirë se do të shpëtonte. Mendimet që i silleshin me shpejtësi në kokë e këshillonin të ishte i matur. Kjo do të thonte se duhet t’ia plotësonte kapriçiot e këtij idioti të dehur. Në fund të fundit askush nuk do ta dinte përveç tij dhe këtyre të panjohurve të cilët do të shkonin në punën e tyre. Pas një llogjike të tillë, që u zhvillua në fragmente të sekondës, Iri i lirojë duart dhe goja e tij shkojë drejtë e në kokën e karit të Kasemit që iu fut deri në fyt.
Iri sa s’po mbytej , por Kasemi ishte në ekstazën e tij, kështu që nuk donte t’ia dinte. Shpëtimtare për Irin ishte shpërthimi i farës, që i mbushi grykën dhe e bëri Kasemin të ulte trysnin e shtyrjes. Pas pak ai e nxorri. Iri desh të pështyjë, por Kasemi i bërtiti:
“Përcille, ndryshe të bëra të lëpish dyshemen.”
Iri e kuptoi se ksihte akoma më keq dhe me vetmohim e përcolli. Pasi e bëri këtë e ndjeu se nuk ishte shumë e keq, por nga që nuk ishte mësuar e kishte të vështirë.
“Kaq ishte,” mendoi Iri.”Tani shpëtova,” Por kish qënë i gabuar.
“ Hë Kasemo, kaq e pate? Paske marre fund. Jo e baj kaq herë e aq herë, nuk qenke i zoti as për një herë.”
Kasemi u prek në virtutet e tij burrërore dhe për tmerrin e Irit i kthehet atij , duke e urdhruar:
“Hiqi pantallonat!”
Iri desh të kundërshtoi, por një grusht i papritur i fluturoi në hundë, prej ku i shpërtheu gjaku.
“Ej Kasemo, nuk e kemi kështu. Ai është djalë i bindur e ta jep vet, e s’ka nevojë për grushta e rahje.”
Edhe një paralajmërim tjetër për të. Iri e kuptoi mesazhin,por si të vepronte. Përsëri llogjika e këshilloi të tregohej i matur. Pas pak çastesh pantallonat ishin të ulura dhe Kasemi i shtriu mbi thas, duke ia hapur këmbët anash, që të krijohej pozicioni më i përshtatshëm për qirje.
“ Kasemo, bjeri një herë me gjuhë, “ e nxisnin ato që ishin para. “ Le ta ndjej lezetin e gjuhës. Apo nuk je mjeshtër për këtë punë. A nuk ia mbajte atij kavajsit gjuhën gjithë natën tek vrima e bythës?” Ato me vështirësi po mbanin të qeshurën. Kasemi i nxitur, nuk donte të binte poshtë për mjeshtrin e tij, por prap hezitonte.
“Ky bythmut, kushedi sa ka që se ka la vrimën, megjithëse kështu u duka e pastër.
“Laja me pak raki,” i thotë ai që ishte më i riu dhe që qëndronte përkrah shoferit duke i zgjatur shishen. Kasemi e mori dhe e derdhi mbi vrimë, duke bërë që Irit ti digjte dhe t’i kruhej njëherësh. Atë çast ai ndjeu gjuhën e gjatë të Kasemit që t’i prekte unazën e vrimës e t’a guduliste. Gjuha shkonte në të gjitha drejtimet, djathtas, majtas, lart e poshtë duke krijuar një farë kruajtje që ishte tamam në kohën e duhur.Lëvizjet e gjuhës herë ngadalë e herë me shpejtësi filluan ta ngacmojnë’. Irit iu ngreh. Ai kishte një kar të bëshëm që ende nuk e kish provuar ndonjë herë, vetëm kur i kish rënë me dorë. Dhe ja virgjëria e tij nga para e nga mbrapa po i ikte në këtë furgon të qelbur pijanecësh.
Ai me Timin, një shok i ngushtë i tij, kishin parë vetëm pak ditë më parë, një film gej që ata e kish dënuar me përbuzje, por tani që e ndjente veten në atë pozicion, mendonte se ajo që kishin parë,kish qënë vetë mrrekullia.
“Mos e shtërngo vrimën,” degjoi ta urdhëronte Kasemi. Ai leu gishtin me pështymë dhe e futi me forcë në unazën e mbyllur të vrimës. NJë dhimbje e mprehët e bëri të lëshonte një klithmë të pakontrolluar. Kasemi i dha një shëpull në bythë. Mos klith, se ndryshe ta futa e atëhere do hash dynjan.”
Iri shtërngonte dhëmbët, ndërkohë që gishti i ashpër i Kasemi përpiqej t’ia hapte vrimën nga të gjitha anët. Kasemi herë pas here i binte nga një shpullë gjë që kish bërë që bythët të fillonin të skuqeshin.
“E mor çun! Ti kujton se Kasemi është i keq, por kështu si po ta bëj hyzmetin, s’ta ban kush. Të ishte ndonjë tjetër do ta kishte bo me gjak, kurse unë po rri duke ta zbut unazën që të hyjë kollaj. Ke për të më kujtu e ke për të thonë “Ku je o Kasem?”
Irit, në sikletin e vet, i ishte bllokuar truri dhe nuk donte dhe as nuk dinte çfarë të mendonte. Ai, nga sa po ndigjonte, kish filluar të ketë frikë nga ajo që do të ndodhte. Po sikur t’i çahej. Do të detyrohej të shkonte në spital dhe atëhere çdo gjë do të bëhej publike. Por Kasemi nuk e kishte kaq të madh dhe ashtu si po e përpunonte ndoshta do ta kishte më të lehtë.
“Hë Kasemo, hala s’ia zbute. Na këtë xhelin e rojes që kam ble sot, se kjo e ban me rrëshqit si në ski.”
Djaloshi përpara i zgjati një kuti xhel, i cili, kur e shtypi kapakun lëshoi me trysni një sasi xheli aromatik që mbuloi vrimën. Këtë rradhë gishti i Kasemit hyri lirshëm dhe Iri nuk ndjeu dhimbjet e mëparëshme. Tani çdo gjë dukej të ishte gati. Iri ndjeu karin e Kasemit t’i mbështetej në vrimë. Menjëherë i shkoj mendja t’i lutej zotit, që ta ndihmonte të mos i ndodhte gjë e keqe. Papritmas ndjeu që kari iu fut në thellësi, duke i shkaktuar një dhimbje djegse.
“Ngadalë!” i shpëtoi një thirrje Irit.
Kasemi ishte tërësisht mbi të dhe vazhdonte ta shtynte përpara. Iri u tkur, por nuk lëshoi më zë. Pak nga pak po ndjente sikur dhimbja filloi të largohej. Fundja kështu duhet të ndodh për herë të parë. Kasemi filloi të lëvizë, duke e provokuar dhimbjen, por pas pak ajo filloj të duket si diçka e largët, ndërsa Iri filloi të përqëndrohet për të kuptuar se çfarë ndjenje i krijonte akti seksual. Kasemi vazhdonte ta qinte, por duke qënë se i ishte derdhur një herë kjo e dyta po i vinte me vështirësi. Kështu ai punojë gjatë ndën të qeshurat e atyre dy të parëve të makinës. Më së fundi i erdhi t’i derdhej dhe bolet iu liruan nga ajo sasi fare që kish arritur të mblidhnin. Kjo tregonte se kish ardhë koha të martohej se fuqia po i binte me kalimin e kohës. E nxori dhe e pa që i ishte shkrehur krejtë. Iri desh të ngrihej, por Kasemi nuk e la.
“Prit or djalë, mos luaj!” Pastaj duke iu drejtuar shokëve filloi t’u thotë:
” A e dini çfarë bythe të njomë ka. Ku do të gjeni një tjetër si ky. Hajde provojeni se do ta mbani mend përjetë!”
Iri ishte i tmerruar. Edhe dy të tjerë? O zot , nuk i mbushet mendja! Por atyre iu mbush. I pari erdhi shoku i shoferit, që ishte edhe më i riu. Ai kaloi sedilen dhe zuri vend pas Irit.
“ Shtërngoje pak, se të është hapur!”
Iri tentoj ta shtërngonte por nuk donte një gjë të tillë, pasi ishte më mirë e hapur. Djaloshi ia futi pa shumë ceremoni. Ai e kishte mjaft më të gjatë se Kasemi, pasi Iri e ndjeu t’i shkonte në thellësi. Kjo i krijojë një ndjenjë të çuditëshme. i dukej sikur donte të dilte jashtë, sikur i kruhej e disa ndjenja të tjera të cilat i krijonin kënaqësi. Atij vërtet i digjte pak, nga hapja e parë, por kjo nuk përbënte problem si herën e parë. Megjithatë edhe këtë provë ishte i detyruar ta kalonte me një farë kompromisi. Djaloshi që duhet të ishte vetëm pak më i madh se Iri në moshë, dinte të qinte shumë bukur. Edhe Iri e ndjente veten më mirë me të. Kur filloi të ngrohej, djaloshi i kërkojë të kthehej në shpinë, e pasi ia mbështeti këmbët në supet e tij , ia futi sa mundi, duke ia ngritur kokën e duke e puthur fort në buzë. Iri e la gjuhën e tij ti futej në gojë e të lodronte më të tijën. Pse ta mohonte , kjo i jepte një farë kënaqësie, kurse ai punonte thellë me karin e tij të gjatë.
“ Hë a po kënaqesh?” e pyeste ai. Iri nuk dinte si t’i përgjigjej.
“ Thuam a jam i madh? Hë po të pëlqen? A po të qi mirë? Po fole një fjalë të shkretën, se edhe kjo më jep kënaqësi!”
Iri i humbur se i humbur ishte, prandaj filloi t’i thotë si ishte i mrrekullueshëm dhe se kari i tij i jepte kënaqësi. Në këtë çast makina frenoi në cepin e rrugës, duke i dhënë një shtytje të re edhe karit të djaloshit.
“Ç’pate? “pyeti djali shoferin.
“Po vij edhe unë sa pa m’u derdh.”
Ai kalojë mbrapa dhe ia futi Irit në gojë.
“Kasemo, merrja çunit në gojë, se i është ngref keq.” Kasemi ia mori. Iri tani ishte i kompletuar me treshen magjike. Po qinte e po e qinin nga të gjitha anët sa nuk po merrte vesh se deri ku shkonin kënaqësitë e ku mundimet. Shoferi e kishte shumë të madh dhe vetëm koka kish arritur të hynte në gojën e Irit. Por kjo nuk e pengojë që atij t’i derdhet i pari. Përseri goja iu mbush me sperme dhe ai përsëri e gëlltiti. Fara e shoferit ishte më e shijshme pasi ishte e ëmbël. Pastaj iu derdh djaloshit, i cili thirri nga kënaqësia, të fundit iu derdh Irit, spermen e të cilit e përlau Kasemi, bile me komentin se nuk kish provuar ndonjëherë farë kaq të mirë.
Iri e ndjeu veten të lirë, por nuk po dinte si të vepronte. Dhe kish patur të drejtë, pasi e ndjeu se nuk kishte mbaruar. Shoferi që e kishte gjithënjë të ngrehur dru, nuk e humbi rastin t’ia rraste edhe një herë Irit në byth. Këtë e bëri nga që e dinte se nuk të ndodhte shpejtë ndonjë rast që të qinte një djalë të ri si ky. Shoferi ishte rreth të tridhetave, mjaft i këndëshme e me flokë të zeza kaçurela. Edhe ai ia ngriti këmbët dhe ia mbështeti. Por kjo përvojë e re nuk qe aspak e lehtë për Irin. Bytha i digjte nga dy qirjet e para dhe tani ky kar i trash, që përpiqej të gjente vend në vrimën e sapo çvirgjëruar të Irit, ishte vërtet i mundimshëm. Iri thirri nja dy herë. Shoferi, duke e kuptuar mundimin e nxorri nga vrima dhe e leu me xhelin e famshëm. Pastaj fillojë ta fuste e kësaj herë pak më me lehtësi. Iri kish mbyllur sytë dhe shtërngonte dhëmbët. Do të donte që të ishte ai sipër shoferit, që ta komandonte hyrjen e karit të tij. Kështu do të dinte kur ta fuste e kur të ndalonte. Ashtu siç ishte në pozicion të pavolitshëm e ndjeu se si i futej pak nga pak deri sa trashësia i kish hapur zorrën dhe e ngacmonte tek gjëndra e prostatës. Ai ishte në një gjendje suspensi. Nga një anë dhimbje, nga tjetra kënaqësi dhe ai nuk dinte kë të dallonte. Megjithatë mallkonte të gjithë këta që i hipnin sipër dhe çastin që hipi në këtë makinë. Iri i shihte fytyrën e këndëshme të shoferit me sytë që i shkëlqenin nga epshi. Sikur kjo të kish qenë një marrëveshtje miqësore, Iri do ta kishte për kënaqësi të shkonte me një djalë të tillë, por në pozitën që ishte kjo i linte pak vend për ta justifikuar.
Shoferi pomponte rregullisht duke i krijuar dhimbje e kënaqësi. Iri ofshante herë pas here, duke shpresuar se ky do të ishte pompimi i fundit.Por edhe asaj që ju duk një pafundësi i erdhi fundi. Shoferit iu derdh dhe ai mbështeti buzët e tij mbi ato të Irit e filloi t’i kafshonte duke hasur në protestat e Irit, që kish frikë mos i mbesnin shenja. E me të vërtet nuk shpëtoi pa një shenjë në gjoks pranë sisës, nga një thithje monstruoze e shoferit. por kjo kish qënë e fundit. Ai e nxorri karin ende të fryrë, e fshiu me një leckë dhe duke e futur në pantallona i thotë Irit:
“Ishe me të vërtet i madh. Kënaqësi që kam ndjer me ty se kam patur as me gruan natën e parë.”
Iri po mërthente pantallonat në heshtje, Pas pak makina u nis përsëri. Mbrenda asnjë nuk fliste. Secili ishte në mendimet e tij. Më shumë ndër ta kishte ç’të mendonte Iri. Ishte përdhunuar nga tre persona. Kishte provuar ta qinin në gojë e në bythë, Të provonte dy lloj spermash dhe kare të kalibrave të ndryshem. Të mësonte si lëpihej bytha e kështu me rradhë. Për të gjitha këto do t’i duheshin disa vjet akademije, kurse ai i mësoi në një natë.
Në një rrugë anësore të qytetit të tij e zbritën. Kur filloi të ecte e ndjeu sa i digjte bytha. Kur arriti në shtëpi shkoj direkt e në banjo. U përpoq të nxirrte atë çfarë mund ti kish mbetur mbrenda tij, pastaj beri një dush e u pastrua. Pasi e thau vrimën mirë e leu me krem që ta mbante butë. Po ashtu leu edhe njollën që i ishte krijuar në gjoks, që të mbulohej sa të mundej.
Atë natë hëngri pak dhe kërkojë të shkojë të flerë. Në shtrat filuan t’i kujtoheshin të gjitha çfarë i kishin ndodhur. Ndezi televizorin e vogël të dhomës për të parë ndonjë film, pasi nuk e zinte gjumi. Atëkohë erdhi vllai më i vogël, që flinte së bashku me të.. Ndërsa po zhvishej ai i pa njollën e kuqe, që i ishte krijuar mbi sisë.
“Po këtë ç’e ke? “
“Hiç,” i thotë Iri me mërzi.
“Mos ma thuaj mua se s’jam budalla. Kjo është thithje e çfarë thithje. Me cilë ke qënë? Prandaj u vonove kaq shumë hë? S’ma hedh dot mua se i marrë vesh gjërat me erë.”
“Eja këtu! Çfarë merr vesh ti me erë?
I vllai ishte shtrirë pranë tij e po tallej me të, gjë që e nervozonte dhe e bënte që t’ia nxirte atij gjithë inatin e ditës. Kur ai i tha se do t’i tregonte nënës për shenjat e tij, atëhere Iri, pa u kontrolluar i vuri dorën në gojë dhe i futi gishtin në bythë. I vllai donte të lirohej por nuk mundej.
“ Hë çfarë di?” e pyeste dhe ia fuste gishtin edhe më thellë. E dinte se ashtu i dhimbte, por donte t’a provonte atë torturë për talljet e tij. Po bërtite kam për t’i treguar të gjithëve gishtin që t’a kam futur në byth. Kjo alternativë e bëri të heshtë. E largoi dorën pak nga pak dhe ai nuk po bënte zë. Atëhere u kujtua se gishti i tij ishte ende në byth. E luajti pak dhe ai nuk foli.
“Të dhemb?”
“Jo!”
“Mos të vjen qejf?
Ai nuk përgjigjej. Sytë i mbante të ulur për të mos u parë të dy. Pastaj ndodhi një gjë e papritur, që mund të ishte e fundit që do të mendoja. Ai i hodhi duart në qafë e duke e tërhequr drejtë vetes e puthi gjatë në buzë.
Iri ishte turbulluar. Nuk mjaftuan gjithë ato që kaloi në makinë, por ja tani edhe me të vëllain. E shkëputi nga puthja .
“Çfarë bën?”
“Ti e fillove”
Irit i erdhi një ide e parpitur provokuese.Duke ulur zërin e me dashuri e pyet:
“Ke qejf?”
“Si të duash ti”
Tani ishte e qartë që edhe i vllai kishte përvojë në këtë drejtim. Për të vazhduar sondazhet e pyeti:
“Si do?”
“ Si të kesh qejf ti.”
“ E merr në gojë?”
“Mirë.”
Iri po rrinte në dilemë para të parpiturave të ditës. I vllai zgjati dorën e ja kapi.
“ E paske dru.” i thotë. Ai hoqi çarçafin dhe në dritën e televizorit po e shihte karin e Irit të ngrehur. Nuk kishim patur shumë rate që të shiheshin bashkë, prandaj kjo ishte hera e parë që ai e shihte me dijenin e tij. Pasi e fërkojë nja dy herë e mori në gojë.
“Jo! Jo! “ i thotë ai mbyturazi, por i vllai nuk donte t’ia dinte. Tani që ishte në mjedisin e tij e ndjente që po i shijonte. Oh, oh, i shpëtuan nja dy ofshamje të lehta. Atë e habiste se me sa mjeshtëri e kryente këtë veprim i vëllai.
“Mos e derdh!” i thotë.
“E pse?”
“Kam qejf të ma derdhish në byth.”
“Pse edhe atë e ke bërë?”
“Pse ti jo”
“Nga e di ti se unë e paskam bërë?”
“A je shoku Timit?
“Pse ç’të lidh ty me Timin?”
‘Po ai ma ka bërë për herë të parë.”
“Timi ta ka bërë për herë të parë?! Ku dhe kur? “
“Tek shtëpija e tij, kur shkoja për mësime kompjuteri. Aty pash disa fotografi gay dhe kështu filluam ta bënim edhe ne.”
“Por vetëm Timi ta vente ty por edhe ti atij?”
“ Sigurisht që unë atij. Bile unë jam kryesori. Se merr me mend Iro sa qejf ka kur ia fus. S’ka mbetur vend që nuk e kemi bërë e gjithëmon më pyet se kur do të shkojë përsëri. Nuk ngopet. Po me ty sa herë e bërë.”
“Me mua? Asnjherë.”
“Jo se rrenë”
“Të betohem. Hipokriti! Kur pam filmin atë ditë, hidhej përpjet, duke sharë personazhet se duheshin, kurse vet qihej me ty e s’më tregonte. Por kam për t’i nxjerr inatin. Zorën e bythës do t’i nxjerr prej gërmazi, e do t’i a fusim të dy sa para mbrapa deri sa të mos na mbetet pikë fare. Fli tani se shkoi vonë.”
“ Të flemë. Ne tani sapo filluam e pa e bërë nja dy herë sonte s’më zë gjumi. Më ka hipur keq për kar e shyqyr që të gjeta ty.”
Iri ishte pa mend. Mos vall do t’ia fuste edhe të vllait? Apo do t’i fuste ai atij. Sikur ta bënin në gojë sonte, pasi prapanica kërkonte disa ditë që t’i stabilizohej. Me këtë rast do të mësonte çfarë di i vllai më shumë.