Presori - Tregim Erotik

Toni ishte mësues i ri. Ai kishte studiuar në Itali për matematikë moderne dhe sapo ishte kthyer nga studimet. Në pritje të një pune të përshtatshme, ai pranojë një vend në një gjimnaz, mësuesja e së cilës, sapo kishte dalë në pension.
Dita e parë e mësimit ishte njohja me klasat që do të kishte. Por midis tyre ishte njëra që do të kishte kujdestarinë. Studentët, si ato të vitit të fundit, ishin të merakosur se si do ju shkonin provimet. Disa mësonin mirë, kurse të tjerë nuk ia varnin fare, sikur provimet do t’i bënte dikush tjetër.
Ndonjë herë ndodhin parandjenja të çuditshme që të tërheqin vëmendjen. Dhe atij i bëri përshtypje një student ,që rrinte në bangën e parë. Ndoshta pozicioni i avancuar e nxiti presorin t’i ngulte sytë dhe të krijonte përshtypjen e një djali të hijshëm por çapkën. Ky ishte vendi i tij i përhershëm ku e vinin të gjithë mësuesit, që ta kishin nën kontroll. Ai s’mund të rrinte një minutë i qetë, por së paku kishte një meritë se ishte djalë i bukur. Vini, rri mirë…Vini ki mendjen… Vini andej she Vini këndej. Dhe Vini filloi të ishte më i kujdesshëm ndaj presorit , siç e thirrnin të gjithë nxënësit. Dhe kjo profesorit i ra në sy që në fillim se ai e shikonte, sikur do ta çmonte se sa vlen. Presorit, ky djalosh i bënte shpesh që sytë e tyre ndesheshin dhe këmbenin mesazhe. Vini, kishte ndodhur shumë herë që të kishte përmendur: Çfarë djali është ky presori, llokum fare. Ky profesor bukurosh me siguri që do ta ketë shijuar rrotën e karit. Nga e di ti do të thoni? Duket, nuk ka nevojë që ta di. Është telepatia ime. Sa qejf do të kisha t’i fusja karin një herë. Një, kënaqësia. Pastaj, hajde të më thotë se je mbetës. Por si t’ia propozonte dhe si ta bënin. Për këtë po mendonte, duke futur në punë të gjithë fantazinë e tij.
Një dite bije zilja e garsonierës ku banonte presori dhe në derë nuk ishte askush tjetër, por personi më i papritur, Vini. Në fytyrën e tij ishte vizatuar buzëqeshja më e pafajshme që mund të shihet në fytyrën e një djaloshi që përpiqet të aktrojë me gjithë talentin e tij.
Presori, ende i çuditur e pyeti:
Hë Vini çfarë ka ndodhur?
Hiç presor, por mu mbush mendja të bëj një vizitë.
Të bësh vizitë?…
Jo thash të pyesja per nja dy gjëra që si kam të qarta…
Kjo vizitë ishte shumë e pajustifikuar. Ç’të ketë menduar vallë. Ai mund t’i thonte Vinit që nuk kishte kohë dhe t’i mbyllte derën, por po të ishte se kishte pyetje me të vërtet dhe atëherë do të dukej sikur nuk donte ta ndihmonte… Vini insistonte me buzëqeshjen e ti në fytyrë. Është me të vërtetë djalë i bukur megjithëse çapkën. Por në fund të fundit ato janë më të këndshëm se mund të presësh më të pamenduarën. Dhe presorit Vini i pëlqente shume dhe nuk desh të humbiste rastin të qëndronte pak me të. Më së fundi presori vendosi ta pranojë, për të parë se “çfarë kishte të paqartë nxënësi tij special.”
Presori ishte i veshur si për shtëpi, me një palë pantallona të shkurtra verore dhe kanotiere. Kurse Vini qëllimisht, kishte veshur një palë veshje të holla sportive, poshtë të vilave dalloheshin slipet e tija të bardha. Sipër kishte veshur një fanellë të kuqe, pa mëngë që ekspozonte shumë trupin e tij sportiv.
Dhoma ishte pak e çrregullt. Shtrati ishte gjysmë i rregulluar, kurse disa rroba ishin hedhur pa rregull mbi karrige. Pranë murit ishte një raft i madh i mbushur me libra shumë ngjyrësh, që e çuditi Vinin.
I ke lexuar të gjitha këto libra presor?
Të gjitha jo, por një pjesë të mirë po…
Vini pa përreth dhe i bëri përshtypje një laptop shumë të bukur që ishte mbi tryezë.
E ke të lidhur internetin?-pyeti Vini.
Sigurisht. Tani sapo e kam venë dhe më vjen me linjën e korrentit.
Ma trego pak.
Presori u ul në karrige dhe e hapi kompjuterin. Vini ishte në këmbë pranë tij. Ndërsa pesori po demonstronte në kompjuter ndjeu që Vini kishte mbështetur kofshën në krahun e tij.
Presorit i shkoj një e dridhur,që e ndjeu edhe Vini. “Ç’të jetë kjo provokim”po mendonte presori, megjithëse kjo gjë i jepte kënaqësi. Edhe Vini nga ana e tij po mendonte: më duket e hëngri tekun dhe po i pëlqen. Po shih mor presor se si më është bo dru dhe është gati ta hash nga të duash…
Çfarë lojërash ke?…
Presori qeshi. Nuk kam asnjë. Ndoshta kompjuteri ka lojëra vet.
Aha-tha Vini. E paske vetëm për shkencë.
Vini, kur thua internet sot , ke brenda gjithë botën, mjafton që të dish se çfarë të intereson dhe si ta përdorësh.
Presor, – ngulmonte Vini, po natën çfarë programesh sheh?..
Pse natën, unë mund t’i shoh të gjitha programet në çdo kohë.
Vini u rrotullua pak sa  kari i tij i ngrehur të takonte krahun.
Po porno sheh?
Presori mbylli sytë. Tani çdo gjë ishte e qartë dhe presori duhet të merrte një vendim të shpejtë se çfarë duhet të bënte. Por dëshira e këndshme e asaj gjëje të shenjtë që i ngrohte krahun e tundonte kaq shumë sa e bëri krejtësisht të pavendosur.
Por edhe Vini nga ana e tij e kishte tashmë të qartë se duhet të vepronte dhe pa menduar gjatë u përkul, i mori kokën dhe e puthi. Gojët u hapën dhe gjuhët u përdrodhën. Po putheshin me thithje dhe me kafshime gjithën e më të forta. Presori kishte mbyllur sytë sikur nuk shihte se çfarë po ndodhte. Kurse Vini luante rolin e drejtuesit. Presori e tërhoqi Vinin dhe ai ra në prehër.Vini ndjeu karin e ngritur të presorit dhe ndaloi.
Pesor, duhet të merremi vesh se si do ta bëjmë. Unë jam aktiv…nuk e di në se të pëlqen ta bësh me mua…
A ke bërë herë tjetër.
Bërë e tej bërë. Mos u bëj merak për mua se jam i prishur nga përpara.
Presori nuk kishte kohë të mendonte gjatë. Ai kapi karin e Vinit dhe filloi ta ledhatoi. Ai nuk ishte ndonjë kar kushedi se çfarë, por i mirë për të bërë atë punë. Së paku nuk të vriste. Vini u ngrit në këmbë, uli të mbathurat dhe nxorri karin jashtë, pastaj u afrua me dëshirën që presori, t’ia merrte në gojë. Toni nuk u mendua gjatë. Tani e kishte kapur delli i seksit dhe adrenalina i kishte arritur në majë të kokës. Vini donte të luante rolin e komanduesit, për të treguar se e kishte presorin në dorë.
Thithe pak! Ashtu! Fute më thelle se nuk të vret. Dhe presori po përpiqesh të bënte më të mirën.
Vinit i kishte rastisur që qinte edhe persona të tjerë. Ai nuk i lexonte fare preferencat kaq deri në kaq vjeç. Për te ishte e vlefshme e gjithe lista. I pëlqenin veçanërisht total pasivët, sepse versatilët ngrinin pretendime se donin t’ia fusnin edhe ata. Keshtu kishte ndodhur që ishin ndarë me grindje. Por kënaqësi Vini kishte gjetur edhe me të vjetrit. Ato në se ishin të pashëm dhe të mbajtur mire të jepnin shumë kënaqësi. Ata kishin më shumë eksperience dhe qiheshin shumë rehatë. Ato vdisnin për tu qirë me Vinin, se ai nuk mërzitej dhe ia bënte mirë e butë dhe ata kënaqeshin. Kishte pas rast të qinte edhe disa djemtë nga zanafilla e rinisë e deri në pjekuri, të cilët, i kishte njohur në internet. Vini ishte çapkën por i sinqertë se gjithën e mbante fjalën dhe nuk luante me partnerët.
Dhe ja tani kishte përpara presorin. Ai nuk ishte si ata djem që kishin përfunduar me presorë dhe pastaj i ishin mburrur shokëve. Por tashti kush po mendon për ta. Vini e ndeu se po i vinte dhe ia nxori nga goja. Shtriu!-i tha dhe i hapi vendin për të parë se ku do ta fuste. Vini ishte kureshtar të kuptonte në se presori ishte qirë… që ishte qirë kjo ishte e dukshme, por kureshtja ishte në se ishte qirë shumë. Pa e grasatuar fare Vini e shtyu dhe kari i tij u fut me vështirësi, duke e munduar presorin. Por gjithsesi ai hyri.
Prit pak!- i tha presori. Vini priti, pastaj e pështolli mirë me krah dhe filloi të lëvizë, duke e palluar fort. Kur i erdhi, Vini ishte bërë më i egërsuar. Ai i hapi me duar felet që të futej sa më thellë, duke u përplasur drejtë vrimës sa herë që shtyhej. Kur po i derdhej ai e nxori dhe fara u shpërnda me forcë mbi shpinën e presorit. Ata qëndruan për pak njëri mbi tjetrin. Nga kureshtja Vini i futi duart përfund dhe i kapi karin e presorit për të parë sa e ka. Ai kishte një kar të këndshëm prej 18cm..
“S’qenka keq”, mendoi Vini.
“Mbaje me dorë mbaje, se do vij dita që do ta hash në tullum”…