Atë mbrëmje isha i mërzitur. Kisha një detyrë kursi për të kryer, por ajo s’po më ecte. Thash të dilnja një herë për t’u qetësuar e pastaj t’i kthehesha punës. Po shetisja buzë Lanës, kur arrita tek kinema “Agimi” në të cilin shfaqeshin filma porno. Megjithëse banoja aty pranë s’më kish rënë. Bleva biletën dhe u futa mbrenda. S’mbahej mend sa kohë kisha pa shkuar në kinema. Salla ishte gati e boshatisur. Andej, këndej shikoje disa djem të rinj të cilët zgjedhin cepat që të jenë të qetë për t’i rënë me dorë gjatë projektimit. Nga mesi i sallës ishte ulur një djalë me uniformën të shkollës së policis. Ai më buzëqeshi dhe më bëri me shenjë që të ulesha pranë tij. Ishte një djal i këndshëm, që uniforma i shkonte për bukuri. Këmbyem nja dy fjalë koti si p.sh. në se e kisha parë filmin e tjera të këtij lloji.
Pas pak salla u errësua dhe filmi filloi. Ishte një film që zhvillohej diku në ishujt Bali, ku turistët mund të gjenin nga të gjitha llojet e femrave ekzotike, apo të travestitëve. Skenat ishin nga më të ndryshmet, duke ia futur sa para mbrapa, gjë që e eksitonin shumë policin që kisha përkrah, pasi e vija re se e fërkonte herë pas here. Por nuk kishim arritur tek gjysma e filmit kur ikën dritat dhe salla u zhyt në errsirë të plotë. U dëgjua një zhurmë proteste, megjithëse të gjithë ishin mësuar me ndërprerje të tilla të energjisë.
” T’a marrë dreqi,” tha polici që kisha për krah.” Kushedi sa do të vonohen.”
” Na e ndërpreu edhe në pjesën më të bukur.” i them unë.
” Ashtu vërtet. Sa ia futi asaj në bythë e ndërpreu, duke na e lënë ngrehur. ”
Ndjeva dorën e tij të ngrohtë,që u mbështet në kofshën time. Unë nuk lëviza. Ai sikur u inkurajua dhe filloi t’a fërkojë më fort për të hipur pastaj më lart deri tek kari im i ngrehur.
” Të qenka bërë dru,” më thotë. “Shihe dhe timin!”
Me pak ndrojtje, i vura dorën mbi karin e tij të fryrë, i cili dukej të ish i hollë dhe i gjatë.
“Shtërngoje pak!” më thotë dhe un ia shtërngova.
“Oh!” u ndje një ofshamje e shurdhër pranë veshit tim. Pastaj buzët e tij u mbështetën në vrimën e veshit dhe gjuha e tij filloi të m’a lëpij. Ishte një gjë e papritur por e këndëshme. Ai e nxori të tijin kështu që mund ta fërkoja direkt dhe jo nepërmjet pantallonave. Po ashtu më uli zinxhirin tim për të m’a nxjerr edhe mua. Nuk e di se ç’bënin të tjerët, por e merrja me mend se të gjithë po luanin me karin e tyre ose të shokut që kishin pranë.
Qëndruam disa kohë me lojra të tilla, por drita nuk po vinte. Filluam të mëziteshim.
“A dalim?” dëgjova të më thotë polici.
“Ku të shkojmë?”
“Dalim një herë.”
Dolëm jashtë. E gjithë zona ishte në errsirë, gjë që e bënte më të theksuar natën që sapo kishte rënë.
“Ka njeri tek ti?” më thotë, duke shpresuar se mund t’i ofroja ndonjë vend. Dikur kishim një podrum, që mund të përdorej për kësi punësh, por tani ato u bënë të gjitha dyqane, kështu nuk kisha çfarë t’i ofroja.
” Shkojmë nga parku atëherë?” tha ai kur e pa që nuk kishim ndonjë alternativë tjetër.
“Shkojmë.” pranova unë.
Pas pak po i ngjiteshim kodrës që të çonte në Shën Prokop. Atë mbrëmje nuk kishte shumë lëvizje, kështu që arritëm në majë pa takuar njeri. Kur arritëm tek monumenti i të rënëve anglez të luftës, morrëm në të djathtë që ishte edhe errësira më e madhe. Gjetëm një biseduese nga ato të rrethuara me mur me vrima dhe u ulëm në stol.
” Po të pëlqente filmi?” më pyeti.
” Çka.”
” Të pëlqejën më shumë filmat me djem, hë?”
” Rëndësi ka të jetë film i mirë.”
” Po tani ç’do bëjmë?”
” Çfarë thua ti?”
” Po qe për mua qihemi, se po digjem fare.”
Duke thënë kështu filloi të më puthte e të m’a fërkonte sa mundej.
“Ke ndonjë shok atje në shkollë që e bëni ?”
” Lëre atë muhabet. Tani jemi bashkë e kjo mjafton.”
Ai kish zbërthyer pantallonat dhe i kish ulur pak. Ashtu bëra edhe unë me të mijat. Ai futi dorën nën të mbathura dhe me gisht po kërkonte vrimën time. Që të mos mbetesha mbrapa edhe unë fillova të bëja të njejtën gjë. Pas pak ia gjeta dhe fillova të luaj gishtin në vrimën e tij.
” Kujdes mos më vrasish.”
Por pozicioni për këtë punë nuk ishte i favorshëm, kështu ai u ngrit pak , duke lënë vend të lirë që gishti t’i hynte më mirë.
“Ngrihemi në këmbë?”
U ngritëm dhe ai më tërhoqi pranë vetes. Trupat tonë u bashkuan dhe filluam të putheshim, pa pushuar së fërkuari njëri tjetrin.
” Ti më pëlqeve sapo të pashë.” më thotë polici.
“Pse nuk gjete ndonjë tjetër më parë?”
” Ishin shum të rinj e me to ke telashe.”
“Po t’i kishe në rajon nuk do t’iu bije?”
” Atë se kam provuar, por është punë me risk. Më mirë kështu me ty. Si thua, a do ta bëjmë?”
” Kam frikë mos vijë njeri.”
” Mos u frikëso se kërkush nuk vjen.”
Të themë të drejtën kisha frikë, por prania e policit më jipte zemër. aq më tepër t’a bëja me një djalë simpatik si ai. Kisha parë nepër filma në tv se si policët shkërdhenin djemtë dhe ato ishin të lumtur, pasi kjo ishte gjë e rrallë. Pa le më këtu tek ne një rast i tillë mund të ishte i papërsëritshëm. Kështu që m’u mbush mendja, ula pantallonat dhe u mbështeta mbi stol.
Djaloshi polic,nuk humbi kohë, por pasi e leu të tijin me pështymë e vendosi në vrimë.
” Kujdes se mos më vrasish, se e kam për herë të parë.”
” Mos ki frikë se e bëj me kujdes.”
” Po ti e ke bërë herë të tjetra?”
Ai nuk u përgjegj, por dukej që kishte përvojë.
Filloi ta shtyj, ndërsa mua filloi të më djegë.
” Oh, sa dhimbëka, ndalu, ndalu pak se më përvëloi. Kujdes se mos m’a çash!”
” Sa frikë ke. Duroje pak dhe ti!”
Ai e nxorri dhe e bëri përsëri me pështymë. Provoi t’a fuste përsëri dhe kësaj here shkoi më kollaj. Kari i tij ishte relativisht i hollë dhe përkulej, por megjithatë futej e futej duke bërë që t’a ndjenja në thellësi. Ai ishte eksituar së tepërmi dhe filloi të më qijë vendëshe. tërbimi i tij vazhdoi për një kohë të gjatë, duke më shkaktuar një kënaqësi që nuk e kisha provuar. Tani nuk e ndjenja më dhimbjen, pasi vrima u mësua me karin e tij. Ishte vetëm efekti i qirjes ajo që ndihej.
Tani që u mësova kish filluar të më pëlqente. I ndodhur në ekstazë, më vinte të thërrisnja: ” Fute më fort, më fortë; Shko deri në fund…”
” Po më vjen…” thotë polici. Pas pak ndjeva farën e tij që u derdh në vrimën time. Ai qëndroi edhe pak ashtu dhe e nxorri.
” Qenke i shkëlqyer, tamam për këtë punë. Se merr me mend sa më kënaqe.”
Fjalët e tij më ngjallën fantazinë. Mirë që të qirën e provova, po si do të jetë kur ia fut tjetrit?ënaqësia e policit më intrigonte pa masë.
Un kisha një paketë shamijash letre dhe i dhash nja dy që të pastrohej.
Kur mbaroi desh të mbërthehej, por unë i thash se kisha qejf t’a provoja edhe unë.
Ai filloi të kundërshtojë.
“Ti vet the a qihemi, pse kundërshton tani?”
Ai mbeti në të tijën deri sa më shkoi në mendje t’i themë se do t’i nxirja telashe.
Kërcnimi e bëri punën e vet dhe ai pasi u mendua pak, pa bërë fjalë zuri pozicionin tim të pak më parshëm. Unë fillova të bëja të njejtat veprime siç i kish bërë ai pak kohë më parë. Kisha një padurim për të mësuar të vërtetën e madhe të kënaqësisë së ndaluar. Ndoshte pse ishte e tillë ngjallte më shumë kurreshtje. Kur u bëra gati, e mbështeta në vrimën e tij dhe ia futa.
Nuk e di në se ajo ishte më e hapur, apo lyerja me pështymë më e mirë, por kari im u fut me lehtësi tek ai. Kjo u shoqërua me nja dy ofshamje por u tregua më i përmbajtur se un.
Oh çfarë kënaqësie që ndjenja. Kjo ishte ndryshe nga ajo kur e kishe në bythë, pavarësisht se të dyja duheshin provuar.
” Mbaro punë shpejt!” më tha polici dhe unë vazhdova t’a shtoj rritmin e pompimeve në vrimën e tij. Por nuk e di përse, nuk donte, që nuk donte të më derdhej . Kështu vazhduam për një farë kohe, sa ai më tha;
” U mëpiva në këtë pozicion me këmbë të përkulura.”
Atëhere ai u shtri në stol, ngriti këmbët dhe unë ia futa edhe njëherë. Tani sikur punët po ecnin më shpejt dhe nuk vonoi të më derdhej.
” Hë mor ti,një orë e mezi t’u derdh.”
Unë nuk kisha ç’të thonja, por u fshiva dhe mbërtheva pantallonat.
Kur po zbrisnim kodrës, më tha:
“Nuk bëre mirë që më kërcnove. Ne merreshim vesh edhe pa kërcnime.”
” Nga je?” e pyeta.
“Nuk ta them”
” Atëhere qenke nga Kavaja ose Elbasani.”
Ai qeshi.
” Zgjidhe nga të duash.”
” Atëhere paske nënën nga njëri qytet dhe babain nga tjetri.”
Ai pohoi duke qeshur.
“Qenke me tradita.”
“Vërtet thua?”
Pastaj si papritmas m’u hodh në grykë duke më folur me zë të ulët.
” Më thuaj shpejt se kur do të takohemi përsëri?”
” Kur e ke liridaljen tjetër?”
” Nuk e di. Ke një numur telefoni?”
I a dhash.
” Shiko mirë, po të paralajmëroj se do t’a pësosh keq po e bëre me të tjetër . A mbete i kënaqur prej meje? ”
” Si përdhunimi i një polici.”
” Përdhunim? Hë…Po ti? Apo bën sikur s’deshe. Çdo gjë e bëre me vullnet të lirë.”
” Mos do të më bësh të firmos ndonjë deklaratë për pafajsinë tënde?”
Qeshëm të dy.
Kur u ndamë i dhamë dorën njëri tjetrit dhe unë i thash ngadalë:
” Shpresoj se do të bëhesh një polic i mirë e në emër të ligjit t’ia fusish gjithë të tjerëve.