Kishte kohe qe njihesha me rorin, virtualisht. Pak e nga pak isha dashuruar me te por nuk pata guximin tja thoja deri diten qe u takuam per here te pare. E kishim lene te takoheshim ne bllok, te “Vogue”. Nuk kishte shume kohe qe ishte hapur. Prisja me padurim qe te vinte, cdo cun qe kalonte aty prane me hidhte syte dhe jargaviteshin si budallenj per mua duke me vene ne siklet. Edhe pse nese e mendoj mire nuk kishin shume faj, ate dite, enkas per Rorin tim kisha lyer floket, i kisha bere ne grure te pjekur pak fije, kepuce me taka, minifundin tim me te shkurter, nje bluze dekolte, pallton e zeze… dhe te mednosh qe as per ditlindje nuk vishesha keshtu…
Canta filloi te dridhej dhe bashke me te edhe zemra ime, e nxorra celularin sikur kisha nder duar dicka te turpshme, po me merrte ajo!!! E hap “-alo?”, prita pak dhe degjoj “-Ckemi bukuroshe?”. Qesha pak si budallaqe dhe i thashe se ku ishte dhe ne keto caste degjoj nje te qeshur te vertete qe me beri te rrenqethem e tera, “ shih mbrapa!” –me tha. Kthej koken dhe shoh ate, shume here me te mire se sa fotografite qe me kishte derguar. Kishte veshur cizme ne lejla te erret, pantallona te ngushta te zeza, bluze te thjeshte ngjyre ulliri te erret me nje xhup zi te shkelqyer, por ajo qe me pelqeu me shume ishte ai kapuci i vogel francez me ngjyren e cizmeve prej te cilit dilnin floket e valezuara te kuqe. U afrua, me hodhi krahet ne qafe, une per pak nuk vdiqa, ajo u afrua e me puthi ne faqe. “Si ja kalon? A hyjme se te lash te presesh kot ketu jashte!” Hyra brenda dhe isha e elektrizuar e tera. Me vinte t’i bertisja tere lokalit te kthenin kembet nga dera e te na e linin ne vendin per sonte! Hyme brenda sepse i kisha treguar qe me pelqen shume atmosfera festive e krishtlindjeve. Aty na priste kamarieri. “Urdheroni, bar apo restorant?” Ktheva koken nga Rori dhe ajo me shkeli syrin, “Restorant te lutem” – iu gjegj djaloshit i cili me duket se ishte ne bote tjeter. Na shoqeroi deri tek tavolin jone dhe vura re qe mbulesa varej deri ne toke. Me tu larguar kamarieri, ajo u afrua dhe tha keshtu mund te te perkedhel pak. Ne cast kerceva pupthi, po me prekte me cizme nen tavoline. “Ne rregull, por me duket se me ato cizme, do me detyrosh mua te te ledhatoj” Tashme kishim porositur, ngrita goten e trete te veres dhe po e pija duke e pare ne drite te syrit. Ajo nxorri gjuhen dhe beri sikur po rregullonte buzkuqin, kjo gje me pelqeu shume, ashtu sic isha e skuqur pak nga pija e ca nga i ngrohti, u cova dhe i peshperita ne vesh, nderkohe ata te tavolines ne ane po anoheshin te shihnin nen minin tim… “Rori, kemi dy muaj qe flasim, kur do ikim prej ketej dhe sillemi si vajza te mira?”. Ajo qeshi perseri sikur te kishte degjuar barsaleten me te padegjuar. “Me prit jashte se ketu do paguaj une.” Shtepine nuk e kisha larg prej andej, rruges meqenese me merishn pak fare kembet u desh te kapesha tek ajo. Nuk e mbaj mend se cfare thoshte por une mund te shijoja ate pamje, aromen qe leshonte lekura e saj kur frynte nje ere e lehte, ngrohtesine qe i falte gjoksi i saj krahut tim. Pak e nga pak, po ndjeja nje fryrje nen breçkat e mia. Ne cast mu desh te mbyllja pallton mire, me ishin forcuar thithat. Shume shpejt ishim ne shtepine time. Ajo hoqi xhupin, u kthye nga mua dhe po me shihte. “kam pak frike” me tha. U afrova dhe e kapa prej qafe, I mbeshteta buzet e mia mbi te sajat, fillova ta puthja lehte neper to, pastaj ne faqe, sy, dhe perfundova tek veshi i saj “Mo ski!”- I fola me gjysem zeri. U ktheva ne puthjet po ajo me drejto i tek goja, tashme filloi te merrte pjese edhe me gjuhe. Ishte nje bashkim i ngrohte lengjesh, e shijesh. Me pelqente se si hunda e sja e ftohte me cukiste ne faqe, ndersa duart e saja ishin nder floket e mia. Fillova ta ferkoja nga mbrapa, i vura duart mbi mollaqe dhe ja shrengova fort. Ndjeja zemren se si me bucinte dhe ne cast i ngrita duart, nen bluzen e saj, per ti kerkuar mberthecken e sytjenave. E ç’kopsita ajo vete u largua pak prej meje dhe e hoqi bluzen. Syte e mi iknin lart e poshte, kisha para meje nje perendeshe, qendronte para meje me linja te mbushura, me gjinj te njome e me rrathe ngjyre trendafili. U afrova dhe e kapa njerin butesisht. E pashe ne sy dhe i thashe “ Je e perkryer”. Duke u puthur e duke ferkuar trupat, iu drejtuam krevatit. Ajo u shtri me kurriz, ndersa une po hiqja cte mundja, u zhvesha e tera pervec mbathjeve. Dhe u afrova ne cepin e shtaratit. Ajo u rrotullua e u kthye si macke, iu afrua cepit te krevatit, u ul ne gjune dhe filloi te me puthte kerthizen, u ul pak me poshte, une leshova nje ofshame te thelle. Kapi mbathjet, dhe i uli pak e nga pak, buzet e saja i ndjeja, njesoj sikur te ishin duke me kafshuar. Nderkohe qe poshte ndjeja edhe damaret me te vegjel se si pulsonin nga presioni i gjakut. Largoi koken dhe me hoqi plotesisht edhe teshat e fundit qe kisha, vuri doren siper, ishte e fresket, une u drodha, e uli pak me poshte dhe me nje gisht kaloi neper buzet e jashtme duke me bere te cmendem e tera. “Zhvishu” – i thash me nje ton gjysem komandues. Ajo beri si i thane. U shtrime ne ane, duke pare nje ra tjetren, Rori zgjati doren, dhe me perkedhelte neper ije, ndersua une u afrova, i hypa siper dhe vazdoja ta puthja, me njeren dore i kisha kapur qafen mbrapa, ndersa me tjetren bera hapin e para, e cova drejt hyrjes se saj, dhe e mbeshteta pellemben duke e rotulluar siper. Ajo filloi te renkonte, ne castin kur barku i sj filloi ta valezitej, me gishtin e mesit, i kerkokva klitorin, po beja livizje qorre vetem kur degjova “ ATY!”. U ula pak me poshte dhe fillova ti thithja fort kokrrat ndersa me gishta vazhdoja tja ferkoja mire kokerrzen e vogel aty poshte. Ne keto caste ndjej nje dore ne tulet e mia, po me grricte lehte, po me pelqente shume, vazhdonte dhe kerkonte gjithnje e me shume mesin, une kaloja nga njera thithe ne tjetren teksa shtoja ritmin e levozjes se gishtit. Nuk kaloi shume dhe ajo filloi te fuste pak e nga pak gishtin tek mua, une fillova te levizja dhe te ngjishesha mbrapa, keshtu do ta kishte me te lehte, ja kapa doren dhe e solla para gojes time, e pashe ne sy dhe fillova ti lepija gishtin teks zhvendosesha per me poshte. Ja lashe te lire dhe ajo ne cast i ngrit te dyja lart dhe i hapi kembet mire. Kisha para syve te mi, nje organ te enjtur qe donte me force ta donin. Ju pervesha nje te lepire, fusja gjuhen sa me thelle te mundesha ndersa degjoja oshetimat e saja, e mbaja gjuhen jashte dhe rrotulloja koken, me pas i terhiqja buzet e vogla me buzet e mia, kerkoja per pak me larte klitorin e saj dhe e shijoja mire, kjo gje e bente te klithte, por mua me ngjallte me shume deshire per ta patur ate. “Eja ketu se do me mbarosh fare!” – thirri dhe me terhoqi forte, me shtrengoi… vetem atehere e kuptova se sa shume isha lagur une. Ajo pa ngurruar filloi te fuste gishtat te mua e une bera te njejten gje, po putheshim, po penetronim njera tjetren, po ferkoheshim. Me ishte rrenqethur e gjithe lekura, ndjeja floket te me elektrizoheshin komplet, nxirrja vazhdimisht ofshama . ishte nje ndjenje e pa provuar me pare. Ne ato caste mu duk sikur do shpertheja por gishtat e rorit me pengonin, ajo e kapi se cpo me gjente dhe ne cast futi nje gist te trete, shtoi ritmin, une u paralizova komplet, filloi edhe ti hapte, isha gati… me dhimbnin kycet gjithandej. Ne pak caste fillova te beje oh me ze. Ndjeva njesoj sikur trupi im po nxirrte me sa fuqi te kish nje kokerr qe me ishte mbleshur ne hyrje, aty ku po punonte Rori, dhe ne ato dy sekonda qe po e nxirrja kete kokerr famkeqe, syte mu verbuan. Orgazma ime e pare… isha ende si e hutuar kur gjuha e saj u fut ne gojen time, vazhdova te ktheja puthjen, kesaj rradhe e kisha une, i cova te dyja duart tek ajo dhe fillova te fusja dy gishta, ne cast ajo me kapi fort prej cicash, filloi ti ferkonte lart e poshte ndersa une futa edhe dy te tjere, me shprese se do beja edhe miken time te ndjente ate qe sapo kisha ndjere. Teksa i coja duart para mbrapa, ajo vuri edhe te veten siper duke e ferkuar pjesen e fund kerthizes, i kisha floket e saj mbi fytyre, por besomeni kur ju them se nuk kishte shije me te mire se ajo. “Te dua Rori, te dua shume!” dhe me te degjuar ato fjale ndjeva duart te me lageshin. Ajo uli koken dhe po me shihte duke marre fryme me renkime. “Zemer, sapo the fjalet magjike. Edhe une kam kohe qe ndjej te njejten gje per ty!”