Skerdi ishte tre vjeç më і vogël se vëllai, por і pëlqente të tregohej më і rritur prandaj і ngjitej mbrapa sa herë që ato dilnin. Vëllai së bashku me shokun e tij të ngushtë Mandin, rrinin gjithmonë bashkë. Ato ishin në një klasë, dhe po bënin gjimnazin bashkë. Ato і dinin sekretet e njëri tjetrit dhe flisnin për vajzat që pëlqenin.I vllai kishte zënë një vajzë shumë të këndshme kështu që і kishte rralluar pak daljet me Mandin dhe Skerdin. Prandaj ndonjëherë këta të fundit dilnin së bashku
Një mbrëmje, kishin pirë birre dhe kur po ktheheshin për në shtëpi u afruan tek një rrugice Mandi desh të shkarkohej, kurse Skerdi jo. Atëherë Mandit iu kujtua një thënie italiane: Chi non piscia in compania é o ladro o spia…(Kush nuk shurron me shoqërinë është hajdut ose spiun.)
Atëherë edhe Skerdi u afrua, që të mos і mbetej nofka e hajdutit ose e spiunit.
Mandi u afrua pranë Skerdit dhe ktheu kokën nga ai dhe u gjend para një të papriture. Skerdi zbërtheu pantallonat dhe nxori një “rrip” të gjatë që duhet të ishte palla e tij. Kjo pamje e bëri të mos përmbahet e të thotë me zë të ulët:
-Ku shkon kështu me gjithë atë pallë.
Skerdi u turpërua, dhe і ktheu shpinën e vazhdoi ta bënte. Mandi nuk vazhdoi ta ngacmonte më tej. Rrugës kur po ktheheshin Mandi pothuaj se nuk e hapi gojën. Ai kishte dobësi për pallat e mëdha, se kishte provuar disa por kështu si të Skerdit jo kurrë.
Kishin kaluar disa ditë, kur Mandi vjen në shtëpi për të takuar mikun e tij të vjetër dhe të pinin një kafe së bashku. Rënja e tij në dashuri і kishte ndarë mjaft, megjithëse ato herë pas here takoheshin. Tani më shumë e priste Skerdi, і cili і bënte shoqëri. Mandit іa kishte qejfi që të afrohej me të, sepse që kur ia kishte parë і rrinte mendja tek kari і tij. Por ai ishte vllai і shokut të tij më të ngushtë dhe nuk guxonte t’і afrohej më shumë se për një xhiro.
Mandi nuk u mërzit që se gjeti, se e dinte që do të dilte me Skerdin dhe kjo gjë і jepte kënaqësi. Skerdi ishte një djalë shtathedhur për moshën e tij dhe tregonte më і madh se në realitet. Mandi përpiqej të merrte me mend në se Skerdit і shkonte mendja se sa dëshirë kishte Mandi që ai ta qinte. Por me sa dukej ai as në ëndër nuk e kishte imagjinuar një gjë të tillë.
Kur u futën në dhomë Mandi u ul në divan, kurse Skerdi filloi të hiqte rrobat e shtëpisë për tu veshur. Mandi po e ndiqte me vështrim, duke і parë gungën e madhe që kishte në të mbathurat që і kishe ngjitur pas trupit.
Skerdi, po të bëhet ndonjë kampionat se kush e ka karin më të madh , ti do të dilje і pari. Sa cm të ka shkuar gjer tani. Skerdi qeshte si me turp: se kam matur.
Sa te kapme e ke?
Lere tashti!
Se kuptoj pse turpërohesh. Mandi u ngrit dhe iu afrua Skerdit. Ai përkulej për të mos e lënë që t’ia prekte kështu që u ndeshen me një mundje greko-romane, deri sa Skerdit iu mbush mendja ta lejonte Mandin t’ia nxirrte dhe ta maste. Palla ishte plot dy te kapme dhe tre gisht.
Po ti sa e ke?- e pyeti Skerdi.
As që ia vlenë të pyesish, në krahasim me këtë tëndin.
Nxirre! Urdhëroi Skerdi.-Sa mire deshe ta shohësh timin?
Mandi e nxori. Ishte diku tek 14cm. -Ndalo ti masim. Mandi u afrua dhe e takoi karin e tij me të Skerdit. Skerdi u dridh.
Ç’pate, -pyeti Mandi , sikur nuk e dinte përse. Hiç, kot…
Mandi і rretoi të dy karët me dorë. Po sikur ta kesh kaq… tha ai.
E çe do?- tha Skerdi.- Të mbetet jashtë përdorimit, se s’ke ku ta fusësh.
Ka që ç’ke me të qpftë në femra ashtu edhe në meshkuj…
Po mo po se na e mbushe mendjen.
Ti kujton se tallem. Nuk ke pa se si і fusin dy kare në të njejtën vrimë, ose shishe, shkop bejsbolli etj.
Skerdi po shikonte me habi. Nga tp gjitha këto matje, Skerdit і ishte ngritur mire.
Mandi і dha dhe disa te fërkuara, që të arrinte fryrjen maksimale, por kjo nuk ndryshoi shume gjë. Këto eksperimente e bënë Skerdin që të ndihej si në qiell. Prekja e Mandit і krijonte një kënaqësi shumë të madhe. Skerdi nuk ndihej kurse Mandi vet mezi përmbahej ,që të mos përkulej për ta marrë në gojë. Ai e afroi Skerdin, me të cilin ishin pothuaj në të njëjtën lartësi, dhe filloi ta puthe fort. Por edhe Skerdi і eksituar po puthte dhe thithte si të mundte me që e kishte për herë të parë. Vazhduan kështu një copë herë. Skerdit filloi t’і vijë.
Mos e derdh,!- і thotë Mandi. Ai me shpejtësi uli pantallonat dhe і tha t’іa fuste. Skerdi nuk priti ti thonin dy herë. Bëje me pështymë ! – і tha Mandi. Pasi e pështymosi mirë e mirë, pa u menduar gjatë, e afroi kokën tek vrima që Skerdit iu duk si e hapur, por këtu s’kishte kohë për analiza, por për aksion. Sa e takoi, ndjeu një ngrohtësi që і vinte nga thellësia e trupit të tij të zhveshur. Nuk mundi të durojë por e futi me sulm, duke e bërë që Mando ta ndjente mjaft dhimbjen.
Qendro pak se më mbyte,- і tha Mandi. edhe Skerdi ndaloi. Ai ishte në një gjendje të turbullt sepse kënaqësia e seksit po e bënte të tërbohej. Ec ngadalë,- і tha Mandi dhe Skerdi filloi ta shtynte. Sa më para shkonte aq më kënaqësi ndjente. Deri sa e futi të gjithë.
Oh aty në fund ishte një forxhë me zjarr që kaliste pallat e djelmoshave të rinj të cilëve і sillte fati të silleshin rrotull asaj vrime të shenjtë e mikpritëse. Por Skerdi nuk priti shumë, ai filloi të pallonte dhe nga kënaqësia nuk përmbahej të thoshte: Ah Mandi, sa і mrekullueshëm qenke. Ah, nuk e kisha imagjinuar që parajsa paska qenë kaq pranë. Mandi thërriste nga ana e ti nga kënaqësia që і jepte pallimi. Ah Skerdi fute sa më thellë.Tani dhimbjet і kishin ikur dhe ai donte ta provonte kënaqësinë e plotë të pallimit.
Kur mbaruan, Mandi nuk donte që Skerdi t’ia hiqte. Mbaje brenda!-thonte Mandi. Skerdi ia mbajti deri sa filloi të ndjej se kënaqësia po і vinte përsëri.
Bëje prap!- e inkurajonte Mandi dhe Skerdi me rinin e ti djaloshare sulmoi për të dytën herë brenda një ore qe të çponte vrimën e Mandit, shokut dhe mikut të dashur të vëllait. Mandi po vdiste nga kënaqësia, megjithëse і vinte zorr se ishte qirë me vllain e mikut të tij më të ngushtë.
Do bëhemi miq tani,- pyeti Mandi. Ti mik je me tim vëlla, kurse për mua je diçka më tepër. Skerdi u afrua dhe e puthi Mandin gjatë në gojë…