Ate mbremje isha nisur per nje dasem ne Shkoder. Nuk e kisha me shume qejf, por miku kishte ngulur kembe e nuk desha t’ia prish. Nga Tirana u nisa relativisht vone, duke e gjetur diellin shume prane te perenduarit.. Tek unaza e Zogut te Zi, pash nje djalosh me nje çante shpine , qe po priste ndonje makine te rastit. Mu duk djale i mire e vendosa ta marre. Kur makina luksoze, me targe te huaj, ndaloi prane tij, ai mbeti paksa i çuditur. I fola shqip dhe e ftova te hynte e atehere e mblodhi veten, Hodhi çanten ne sedilen e pasme dhe u ul ne te paren.
Per ku po shkon,-e pyeta. -Ne Shkoder,-tha ai thate. -I kisha humbur shpresat se do te gjeja ndonje makine, nga qe u bera vone per tu nisur.Si te quajne Ledo. Po e shikoja me bisht te syrit. Dukej nje djale mjaft i rregullt dhe mbi te gjitha me bene pershtypje thonjt e tij te paster e te limuar, gje qe tregonte se perkujdesej per pamjen e tyre. Floket i kishte te prera shkurt e te ngritura perpjete, ndersa ne vesh kishte nje vath floriri.
-Qenke djale i vetem me duket?… -Ç’te ben te mendosh keshtu?… -Ka qene zakon i hershem, qe tu varnin djemeve nje vath si hajmali, qe te jetonin. -Jo, une e kam vene vet, per mode, si shume te tjere… Ecem edhe pak pa folur, pastaj biseda erdhi duke u gjalleruar e keshtu filluam te njiheshim me njeri tjetrin. Ai ishte student ne Tirane dhe po shkonte per dasmen e kushuririt dhe nga biseda doli qe ishim te ftuar ne te njejten dasem. Ai mburri makinen dhe une i thash se kisha jetuar disa kohe jashte shtetit e tani isha kthyer per te drejtuar nje bisnez qe kishte disa kohe qe e kisha hapur. Fjala shkoi per makinat qe ai i pelqente shume dhe veçanrisht po i pelqente shume makina ime, model te cilin nuk e kishte pare deri atehere. E po te rinjt jane te gjithe te dhene pas makinave, por fatkeqsisht jo te gjithe kane mundesi t’i kene.
Diku ne te dale te Mamurrasit rruga ishte e bllokuar. Morem vesh se ishin ndesh dy makina e kishte pas edhe te lenduar. Kur kaluam aty prane dhe i pame makinat qe ishin bere pershesh, pyetem policin dhe ai na tha se nga shpejtesia dhe pakujdesia. Kjo qe e mjaftueshme per te zgjatur biseden. Po flisnim per raste te ndryshem aksidentesh, nder te cilat po i thoja se ndodh qe duke drejtuar makinen flasin ne celular, shkruajne ne kompjuter, lexojne gazeten bile mesojne edhe makinen, duke u ulur ne preher te shoferit. Djaloshi po shikonte me mosbesim. -Si te ulur ne preher, aty nuk ka vend per nje person dhe jo me per dy. Une qesha dhe luajta leven e sediles dhe ajo u shty mjaft mbrapa, duke hapur vend te bollshem midis timonit dhe shoferit. -Ja se ku eshte vendi. Personi i dyte ulet ne preher dhe drejton timonin, kurse tjetri kontrollon frenat e shpejtesine. Ti di ta mbash timonin? -Kam bere pak guide, por nuk jam shume i praktikuar ne timon. -Po deshe mund ta provosh. Ai hezitoi per pak kohe e pastaj shtoi: mos na ndodh ndonje aksident… -E ç’do te ndodhi, ne do te ecim ngadale… Atij sikur iu mbush mendja Ngriti kemben dhe e kaloi nga ana tjeter e imja, pastaj u ul me kujdes mbi karin tim i cili nuk vonoi te ngrihej e te merrte nje pozicion te keq, sa filloi te me dhimbte. Ai nuk levizi. -Prit pak sa te rregullohem,-i thash, dhe futa doren nen rrip dhe e shtriva drejte nga siper qe te ndjehej sa me qete. -Tani ulu!- i thash dhe ai u ul. Kete here kari shkonte sipas linjes se tij te bythes, por ai nuk e dha veten. Levizi marshet e makina filloi te ecte ngadale. Une e kontrolloja timonin krahas tij , pastaj i ula duart drejt e perpara duke e ndjere qe edhe atij i ishte ngrehur mire. Ecem nje cope rruge keshtu. Makinat qe vinin perkundrejte ishin te pakta e per me teper faret nuk te linin te shikoje se çfare behej mbrenda. Pas pak me thote se atij po i vinte dhe kish frike mos behej pis.Une i hapa pantallonat dhe ia nxora jashte. Kishte nje kar te bukur. Ai u ngrit pak dhe une ia ula pantallonat poshte duke i zbuluar dy bythe te bukura. Por ne raste te tilla reaksioni shkon zinxhir. Zbertheva pantallonat e mia dhe ula breket per te nxjerr karin tim. Me shpejtesi nxora prezervativin dhe e vesha, pastaj e lyva me krem. Ai u ngrit pak dhe une e gjeta vrimen. Ajo ishte e ngushte dhe po mendoja se sa do t’i dhimbte. E ndaluam makinen per nje çast dhe keshtu fillova t’ia fusnja. Sapo koka u fut pak ai ofshni nga dhimbje.. Obobo ç’qenka tha si, por e duroi dhe kari filloi te futej ngadal shoqeruar me ofshamje e ankesa.. Edhe mua po me dhimbte koka e karit, pasi ishte shume e shternguar, por sidoqofte isha me i privilegjuar se ai. Kur e ndjeva se ai u ul plotesisht ne prehrin tim atehere mendova se e kishte te gjithin mbrenda dhe duhet te pushonim pak sa te qetsohej. Ndenjem keshtu nje cope here, pastaj unaza e vrimes sikur filloi te çlirohej, nga qe ai po mesohej pak nga pak. -Vazhdo! e degjova te thote me ze te ulet dhe une fillova ta ngrija e ta ulja, por jo per shume kohe, pasi mu derdh shpejt. Une desha t’i jipja me dore karit te tij, qe tani ishte shkrehur, por ai tha qe ta linja e keshtu ai u ngrit dhe kaloi ne sedilen e tij. U fshime me shamija letre mbi te cilen pash shenja gjaku. Ai kishte qene i virgjer dhe ja si e kish sjell rasti te zhvirgjerohej. Nje cope rruge e beme pa fjale, pastaj ai e hapi muhabetin. -Prej kohe kam qene kurreshtar per ta provuar, por nuk e kam marre kurr me mend se paska qene kaq e dhimbeshme. -Edhe kushtet qene te keqija, sepse me ka ndodhur me djem te tjere qe jane qire normalisht, por kane qene te hapur. Ta dija se nuk e kishe bere ndonjehere, nuk do te kisha pranuar ta beja me ty. -Nejse, kjo iku. Do te dhembi nja dy dite e do te kaloje. Ti kur do te kthehesh ne Tirane. Neser. A mund te udhetojme bashke? Sigurisht. Bisedojme ne dasem… Ne hotel u pastrova dhe u bera gati per te shkuar ne dasem. Si dhurate kisha vendosur te jap para se ato jane me te nevojshme ne raste te tilla. Kur arrita tek salla e dasmes, muzika kishte filluar dhe duket isha nga te fundit. Sapo hyra, zoti i shtepise me doli perpara, u pershendet dhe desh te me ulte ne tryezen kryesore, por une nuk pranova e atehere ato me derguan ne tryezen e te rinjve. Miku im ishte ne tryeze tjeter, por nuk me dha te njohur. Kurse ne tryezen time me ulen prane nje djali mjaft te ri..Pas tij ishte nje tip qe lodra bam dhe une ketu jam. Por ne pergjithesi ishin djal gazmore qe kendonin e kercenin vazhdimisht. Une i hidhja syte nga miku im i rruges, por ai kthente koken nga ana tjeter e kjo me mbushte me inat. Atehere fillova te flisnja me ate djaloshin e ri, i cili jetonte ne Milano dhe kishte ardhur per punen e dasmes. Keshtu biseda filloi te zgjidhesh. Ai kishte shkuar per te mbaruar shkollen e mesme ne Rome por s’kish arritur te likujdonte provimet perfundimtare. I kishin prere bursen e ai kishte ikur ne Milano ku kishte nje shok. qe kishte nje apartamendt dhe ku jetonin kater shqiptare. Ai shoku ishte 24 vjec, dy te tjere nga 22 dhe vetem ky ishte 19. Po çfare pune ben atje? Me ka mbajtur ai shoku… Po ti duhet te gjesh nje pune se kerkush nuk te mban pergjithemon. Ashtu eshte vertet, por edhe une bej ndonje pune te rastit e nganjehere del mire. E pash drejt e ne sy dhe ai e uli veshtrimin poshte.-Si te quajne? Pirro -Shiko djalosh, me mua mund te flasish hapur se ndoshta kam mundesi e te ndihmoj. Me çfare merresh? Ai po pertypej. Ashtu siç merren te gjithe shqiptaret…. Pse me se merren shqiptaret? Ja ashtu me pune te pista… -S’me dukesh djale i tille. E nderruam muhabetin dhe pas pak po flisnim miqesisht e per gjera si per filmat, kengetaret, etj. Here pas here shihja nga Ledo, i cili kish filluar te behej xheloz. Dasma vazhdoi gjate. Une megjithese nuk kisha pire perseri e ndjeja veten te ngarkuar. Kurse Pirroja kishte pire me shume dhe si i ri kish filuar te dehej. I thash te mos pinte me e te dilte jashte per te marre pak ajer te fresket. Por e pash se do te behej me keq. Atehere i thash qe ta dergoja ne shtepi. Me se fundi iu mbush mendja.. Hipem ne makine e filluam te bredhim sepse ai i ngatrronte rruget e keshtu qe e ftova te shkonim ne hotelin tim. Aty i erdhi per ta nxjerr e keshtu shkoi ne banjo dhe u shpraz. Me qe ishte bere pis e futa ne vaske dhe uji i nxehet sikur e solli ne vete. Fillova ta ferkoja gjithandej gje qe i jipte kenaqesi dhe e qetesonte.. Filloi te me shikonte ne sy ne menyre pyetese. pastaj me tha se perse nuk futesha edhe une ne banjo. E ndjenja edhe une se kisha nevoje per nje gje te tille,keshtu u zhvesha dhe u futa mbrenda. Ai la qe kembet e mija te kalonin nga poshte tij dhe ai u mbeshtet ne prehrin tim. te dyve na ishte ngritur. Ai u afrua dhe filloi te me puthte.-Une e pash qe ne dasen qe me kishe qejf dhe vendosa se nuk do te linja te me ikje.. Pirroja me mbeshtetej ne te gjithe trupin. Pastaj bashkoi me dore dy karet tane dhe filloi t’i levizte. Kujdes, -i them. Mos ki frike se nuk i derdh, sepse me duhen per me vone, por tani sa per tu ngrohur. Ai bente figura nga me te ndryshmet, here ngrihej e mbeshtetej tek koka e karit, here shtrihej duke me puthur gjoksin e me se fundi me ngriti ne gjunj dhe e sulmoi me gjuhe koken e karit deri sa e perpiu gati te gjithin ne gryke. I thash te shkonim ne shtrat.. U thame dhe u shtrime. Ai vazhdonte te ma thithte.E ndjeva se po me vinte dhe i thash ta linte tani. Ai e nxorri nga goja dhe u shtri qe t’ia fusnja. Kerkova prezervativat, por i kisha harruar ne makine. Ti bija pa gje kisha frike, atehere me erdhi nen dihme Pirroja i cili i kishte si prezervativat ashtu edhe kremrat lubrifikant. Atij i hyri shume kendeshem. Me nje teknike profesionale ai levizte duke nxjerr ne pah te gjitha kenaqesite. E qiva dy here, me kembenguljen e tij, sepse sipas tij hera e dyte eshte qirja e vertet sepse zgjat shume dhe se je i hapur dhe nuk ndjen asnje forme dhimbje. Po zbardhte kur filluan te na mbylleshin syte. Por nuk mund te flinim gjate se Pirro duhet te shkonte ne shtepi sepse i vllai i kerkonte llogari per vonesat. Keshtu u ndame. Kembyem emailat me shprese qe do te lidheshim perseri,kur une tendodhesha me Milano.
Nuk isha mbushur ende me gjume kur ra dera. -Hyr, i thash dhe nga e hapura e deres, pash koken e bukur te Ledos. -Eja! Te paska dale gjumi? -Edhe me pyet. Une s’kam fjetur gjithe naten. -Pse? Pse e lehte eshte te me lesh ne mes te mbremjes e te shkosh me te parin djale qe takon… Mendova se do te duhen disa dite qe te lehtesoheshin dhembjet. Pastaj me te kishim vetem muhabet. -Kujt ia thua keto. Ashtu siç te shihte ai sikur po te hante te gjalle… -Ishte djale i mire vertet, por do te iki shpejt per ne Itali. Ke qejf ta rregullojme per te bere nje treshe?
-I poshter, s’jam per tu tallur.
-E kam seriozisht se me kete rast do te provoje seç eshte njeqirje prej profesionisti….