Thuhet se hera e pare nuk harret kurre, nuk e di ju por per mua keshtu eshte…
Me ante te ketij forumi do te doja te ndaja me ju dicka qe nuk e kam shkruar askund, ne histori qe pervec meje dhe personit tjeter nuk e di askush, nje histori qe perpara se te ndodhte nuk e kisha imagjinuar asnjehere…
Ate dite kisha zbritur ne qytet per te kaluar pak kohe me dia miq te vjeter, dhe krejt si pa e kuptuar koha fluturoi dhe kesaj here isha ber me te vertet vone. Nxitova te kapja furgonin e fundit per tu kthyer ne fshat por me kot, sapo ishte nisur. I deshperuar vendosa ta bej ne kemb, fundja thashme vete jane vetem 5 kilometra, dhe pa u menduar dy here u nisa…
Pas 20 minutash e kuptova se po beja nje budallallik te madh, me te vertet rruga nuk eshte e gjat, por eshte erresire dhe nuk i dihet cfar mund te ndodh. Rruga kalon permes nje pylli jo shume te dendur, por qe ne ate erresire edhe zhurma me e vogel te ben te dridhesh. Fshati ku jetoj nuk eshte i izoluar, por per drej deri tani asnje makine nuk po kalonte. Ndodhesha ne mes te nje dilema te madhe, nuk kisha ber as gjysmen e rruges, dhe mondoja, dhe fillova te merrja vertet ne konsiderat propozimin e miqeve te mi per ta kaluar naten tek ata, por megjithate “burrerria” ime,edhe pse sapo i kisha mbushur te 18-at nuk ma lejonte te kthehesha mbrapa, keshtu qe vazhdova rrugen. Ne ate moment degjoj zhurmen e nje makine qe po afrohej, nuk ju besoja vesheve te mi, ajo zhurem vinte pikerisht nga drejtimi i dhuhur, padyshim ishte dikush qe shkonte ne fshat. Ndalova, dhe vendosa ta prisja, duke u vendosur ne nje pike ku mund te me shihte dhe ngrita doren. Ishte nje kamion, preferoja te ishte te pakten nje furgon, por nuk isha ne situaten e perhtatcme per te zgjedhur, thjesht fakti qe ne ate rruge te harruar po kalonte dikush me hoqi gjith mendimet e keqija si me magji.
Kamioni ndaloj menjehere sapo me pa, i shkova pran dhe e pyeta nese mund te me shoqeronte deri ne fshat:
-Hyp lart -me tha
kamionisti ishte nje burre rreth 40 vjece,jo shume i gjat, por me trup te rregullt dhe krah plot muskuj. Mbante nje kemish me krah te shkurtra te zberthyer nga ku dallohej nje gjoks i gjere dhe leshator.
-Une shkoj ne Fier -me tha -Por po te le ku te duash ti
-Faleminderit -i thash une
-Nje djal i bukur si ty nuk duhet te bej rruge te tilla vetem pasi naten jane shume te rrezikshme -Vazhdoi ai
-Kur te pash nga larg shpresoja te ishe ndonje femer , keshtu qe eshe udhetimi do ishte me i kendshem, por megjithate ska problem se do e shtyjm me muabet -Perfundoi duke qeshur.
Une nuk dija si te veproja,mbeta i shtanur nga ajo batute qe mu duk e pavend, dhe nje ndjenj frike me pushtoi.
Po sikur te perpiqet t eme bej dicka, fundja kete njeri eshte hera e par qe e shoh, dhe kjo frike filloj te shtohej kur dora e tij gjithmone e me shpesh shkonte tek zinxhirri i panallonave, ku dallohej qart nje ereksion qe ne fillim nuk e kishte.
-Po zbres ti kepus nje loqe shurre -tha ai dhe ndaloi kamionin.
-Mos k frike nga une se nuk jam maniak – perfundoi perpara se te zbriste.
keto fjale me lehtesuan disi, sic me lehtesoifakti qe i isha afruar goxha fshatit. Ndjehesha me shume ne territorin tim, edhe pse isha i ulur aty, ne kamionin e nje te huaji.
Nga pasqyra e shihja tek zberthente pantallonat dhe nxirrte jasht nje kar te bukur dhe te madh, nuk filloi teurinonte menjehere, gje qe me beri te mendoja se ndoshta gjith kete urgjence nuk e kishte. Athere perse zbriti ?! mos ndoshta e kuptoi qe ndihesha ne siklet pas atyr batutave dhe zbrii qe te qetesohesha pak, apo donte thjesht qe une te shikoja karin e tij duke u vendosur ne nje pozicion te tille qe nuk mund ta evitoja ? Ne koke me vinin mendime nga me te cudicmet, ndersa shija karin e tij te eksitohej gjithmone e me shume ndersa urinonte dhe e ferkonte ne te njejten kohe. Edhe pse shume i friksuar kjo gje filloi te me pelqente, fillova te ndjej edhe une nje ereksion te leht, qe filloi te shtohej sa me shume qe fiksoja ate imazh ne pasqyre.
U hypi perseri ne kamion, dhe me tha:
-Me fal qe u vonova pak por i futa nej te ren me dore, kam 3 jave qe nuk kam qir gje dhe keshtu si jam qi cdo gje qe te me dali pepara.
Per cudin time nuk u ndjeva ne siklet, perkundrazi, padashur me shpetoji nje buzeqeshje e vogel!
-E pash qe po me shikoje nga pasqyra,vazhdoi, por mos u merakos, eshte normale ne moshen tende te eksitohesh me gjithcka qe sheh. Mos ki frik ,me tha, edhe pse bej batuta te tilla nuk do te beja kurre gje nese ty nuk te pelqen. Fundja ma ke borxh nje nder qe po te shoqeroj -me tha duke me marr doren dhe duke e mbeshtetur mbi pantallonat e tij. Nuk reagova, isha shume i eksituar per ta terhequr doren, por ne te njejten kohe kishte mbetur ende pak frike. Me ne fund vendosa, po e le aty, fundja edhe nese ndosh dicka do them qe me detyroi…
Kur e pa qe nuk reagova, zbertheu pantallonat, i uli dhe me tha -Ma ferko pak se e paske doren e bute….
Fillova ta ferkoja, nuk e kisha menduar asnjehere qe te ferkoja karin e nje mashkulli tjeter mund te me jepte kaq kenaqsi!
-Eja futemi mbas, me tha ,se jemi me te qet.
E ndoqa pa u menduar dy here, as une vete nuk e di se cpo me ndodhte, nuk kisha fantazuar asnjehere mbi seksin mbi nje mashkull tjeter,dhe krejt papritur po ferkoja karin e nje personi qe as nuk e njihja.
Sapo shkuam ne pjesen e mbasme te kamionit me tha:
-Mbeshtetu dhe uli pantallonat te te qi pak se vdiqa
-Jo! i thash -Nderrova mendje..
-Nuk te pyeta do apo sdo, te thash te ulesh pantallonat dhe te mbeshtetesh -mu pergjigj me nje ze kercenues.
Ula pantallonat, the ne te njejten koh i lutesha:
-Te lutem mos me bej gje, te lutem… por ishte e kot, tashme e ndjeja tek afrohej dhe perpiqej te me fuste brenda te kar qe pa frik i kalonte te 20 centimetrat, ai shtynte akoma me shume, ndersa une shterngoja vithet me shpresen se duke tentuar do te hiqte dore…
-Mos e shterngo sumen, me tha, se do te dhembi akoma me shume, mbaje te lire po do te kenaqesh edhe ti…
Te kenaqem ?? e vetmja gje qe doja ne ato momente ishte te ikja me vrap dhe ta harroja gjith kete eksperience.
Nje dhimbje therese me pershkoi komplet trupin, ishte padyshim dhimbj me e fort qe kisha provuar ne jeten time, por nuk arrita te nxirrja ze, edhe pse ne ate moment do te doja te ulerisja me gjith forcat e mia nga dhimbja. Doja te levizja, te largohesha, por me kishte mbestetur pas rrotes se kamionit dhe nuk mund te beja asnje levizje, Ndjeja kete objekt te fort si shkemb qe hynte brenda meje dhe qe me shkaktonte aq shume dhimbje, dhe ne te njejten kohe degjoja frymarrjen gjithmone e me te shpejtuar te tij…
Me ne fund e nxorri, dhe mbi vithet e mia ndjeva disa sperkala te nxehta, ishte sperma e tij…
-E mbajte si burrat ,me tha, te lumte!
Ndersa une nuk munda te them asnje fjale, mezi prisja momentin qe te me leshonte dhe tia mbathja nga syt kembet, por prap isha ende aty, i paralizuar nga gjith ajo qe ndodhi. Nuk e di pse nuk vrapova, ndoshta fkti qe kisha shume dhimbje ose ndoshta kisha frike se mos me qepej nga mbs nga frika se mos shkoja dhe ankohesha…. Nuk e di, di vetem qe tani qe u prish kisha me pak frik nga ai.
-Eja hip te nisemi s eu bem vone -me tha
U binda dhe hipa, e vetmja gje qe doja ne keto momente isht enje dush me uje te nxehte qe te me digjte gjith kete ndjesi neverie qe me kishte pushtuar trupin.
Nuk folem per gjith udhetimin, porsa arritem ne fshat zbrita dhe pa e pershendetur u largova, sapo hyra ne shtepi shkova direkt e ne banj, bera nje dush te mire dhe u futa ne shtrat. per tre dite nuk dola nga shtrati, dhimbjet me kishin kaluar tashme, por ndjehesha ende i pafuqishem.
Me kalimin e kohes mesova ta falja ate njeri, fundja ishte dhe faji im ne nje fare menyre qe e lash te kuptonte se me pelqente.
Nuk kam arritur ta takoj perseri ate person, por kohet e fundit e mendoj shpesh, nuk e di s do te reagoja tani po ta kisha perball, nuk e di nese do ta falja plotesisht, di vetem qe kam deshir ta takoj edhe njehere tjeter ne jeten time…
Kjo ishte edhe eksperienca ime, kerkoj ndjes per drejtshkrimin dhe formulimin e fjalive, por nderkoh qe shkruaj me dridhen gishtat, dhe mendimet shpesh here bllokohen…