Albi ishte një djalë albin, nga ato që kanë qimet pa pigment, lëkurën e kuqe dhe buzët si të lyer me të kuq. Me te s’para pëlqenin të shoqëroheshin, qoftë edhe shokët e klasës. Ky ishte viti i fundit i gjimnazit dhe atëherë lidhen dhe shoqëritë më të forta. E vetmja që kishte lidhur shoqëri të ngushtë ishte një vajzë me të cilën rrinin zakonisht. Ajo kishte besim dhe i hapte zemrën, duke i treguar të gjitha aventurat që bënte me një djalë 28 vj. të cilin e dashuronte. Me të Albi kishte mësuar punë seksi dhe mbi të gjitha se ai djalë dinte të qinte shumë ëmbël. Bile shoqja e kishte prezantuar me shokun e saj , i cili tregohej shumë dashamirës kur ishin të tre së bashku.
Një nate shkuan në një pub dhe kërcyen deri vonë. Për Albin kjo ishte eveniment, sepse filloi të frekuentojë vende që nuk i njihte deri atëherë. Nga ora 12 vajza tha se u bë vonë dhe prindërit e prisnin, prandaj dolën nga lokali, dhe u drejtuan për në shtëpi. Përpara derës Redi, dashnori i saj, e puthi fort, duke i uruar natën e mire, dhe duke i thënë se mezi priste të nesërmen, që të takoheshin përsëri.
Tani mbetën të dy, Albi dhe Redi, të cilët po ecnin ngadalë rrugëve të boshatisura të Tiranës. Redi po e pyeste Albin në se i kishte pëlqyer mbrëmja, dhe në se do të kishte dëshirë të vinte edhe herë tjetër. Pastaj i tha se Albi ishte një djalë shumë i mirë. Tani i ishin afruar shtëpisë se Redit dhe lindi papritmas një ftesë. Albi , në se s’të vjen gjumë, dëshiron të vish tek unë që të njihemi më mirë?
Albit iu bë qejfi, se ashtu siç ishte mësuar të mos e përfillnin kjo ftesë i tregojë se vlerësohej.
Në dhomën e Redit, Albi u ul në divan. Redi ndezi abazhurin dhe fiku dritën qendrore, duke i dhënë dhomës një pamje romantike. Pasta Redi erdhi dhe u ul pranë tij.
-Albi, ti je një djalë shumë i këndshëm dhe të ngjallë dëshirën të të përkëdhelësh. A më lejon një gjë të tillë. Albi, me gjysmë zëri pranoi dhe Redi e afroi pranë vetes dhe fillo ta ledhatoi duke filluar nga koka, gjoksi, duke qëndruar për disa kohë tek thumbat e sisëve, pastaj i ktheu kokën lart dhe u ngjesh pas buzëve të tij, sikur donte të provonte shijen e qershizave që ishin jashtë sezonit. Albi, nuk reagojë fillimisht. Puthja qe fare e papritur për të, por shija e këndshme, që ajo i la e bëri të hapte gojën për të provuar gjuhën e gjatë të Redit që donte të futej thellë e më thellë. Kënaqësia që po provonte nuk e linte të gjykonte se çfarë mund të ndodhte më vonë. Ai ishte në një përvojë të re të cilën nuk donte ta humbte dhe donte ta provonte deri në fund.
Trupi sportiv i Redit , mbizotëronte mbi të. Dora e Redit sillej sa lart poshtë e më së fundi ndalojë mbi karin e Albit, duke e bërë të lëshonte një ofshamë çudie apo kënaqësie. REdi e vlerësoi karin e ngrehur të Albit të hollë dhe rreth 15 cm.
Pastaj filloi t’i zgjidhi pantallonat. Albi mbeti me mëdyshje se çfarë duhet të bënte. I shkoi mendja tek shoqja e tij dhe iu duk sikur po i rrëmbente dashnorin. Por puthjet e Redi t u bënë kaq intensive dhe seksuale sa ai u dorëzua plotësisht. Për një çast e justifikoi veten, se qenka edhe ai i vlefshëm për të dhënë kënaqësi seksuale.
Pas pak Albi ishte krejtësisht i zhveshur. Trupi i tij dukej delikat dhe pa muskuj, bile kishte një pamje sikur nuk ishte ende i pjekur. REdi e vuri në këmbë pra vetes dhe ashtu i ulur në divan filloi ta puthte e ta kafshonte sa Albit i hyri frika se mos i mbeteshin gjurme të cilat nuk mund t’i justifikonte. Pastaj e ktheu dhe filloi t’i kafshonte bythët, që dukeshin kaq të njoma. Ai ia fërkoi, duke ia shtrënguar herë pas here. Pastaj me një vendim të papritur, u përkul dhe ia mori në gojë. Albi, “sa nuk vdiq” nga kënaqësia. Pastaj Redi i ofroi karin e tij të bukur që ta merrte në gojë. Albi fillimisht, filloi ta lëpinte si me frikë, por shpejt iu lezetua dhe filloi ta përpije e ta thithi fort. Oh sa kënaqësi që qenka. Tani po i dukej vetja i rritur, bile dhe i guximshëm që po provonte kënaqësitë e ndaluara.
-Si je ti Albi, sikur sapo ke dalë nga veza. Nuk di njeriu se ku ta fusë më parë. Goja e kuqe është kaq dekorative kur rrethon rrotën e karit kur e ke futur brenda në gojë. Vrima e shenjtë, bëhet si një vullkan djegës, kur kari e shpërthen atë. Redi ishte eksituar fort dhe nuk kishte se çfarë të priste.
I tha të përkulej pak dhe ti mbante felet e hapur. Vrima dukej mjaftë e ngushtë dhe Redi s’po dinte si të vepronte. Afroi kokën dhe hodhi një mal me pështymë në dorë e në vrimë. Pastaj filloi ta fërkojë dhe ta hapte vrimën pak nga pak. Pastaj i futi të dyja gishtat. Albi e ndjente dhembjen, por nuk donte ta linte këtë punë që i kishte dhënë kaq kënaqësi. Kur Redit iu duke se tani vrima po merrte formë,Redi u shtri mbi krevat dhe i tha Albit të ulej mbi kar. Albi ndjeu një gudulisje shumë eksituese kur koka preku vrimën.
Shiko Albi, ulu ngadalë sa ta durosh dhimbjen. Dhe Albi filloi të provonte këtë eksperience të re dhe të frikshme. U shty pak dhe e ndjeu një dhimbje të mprehtë. Ndaloi, pastaj u shty përsëri. Desh ta nxirrte, por ndërroi mendje se iu duk vetja si ato çupëlinat që kanë frikë. Fundja ai ishte djalë dhe duronte më shumë. REdi filloj të ngrejë pak trupin dhe kari filloi të përparonte më me shpejtësi.
Ah! Tha Albi, i cili e ndjeu se i ishte ngulur deri në fund. Ai nuk lëvizte fare se e kuptonte, se çdo lëvizje do t’i shkaktonte dhimbje. Pas një qetësi të mbushur me pyetjet e Redit “ A të dhemb” ai vendosi ta provojë e filloi ngadalë ta nxjerri dhe ta fus, duke krijuar provën e parë se çdo të thonte : ”Ta hash”…
REdi nuk po duronte më. Ai e futi për fund, e pështolli me krah dhe kur e ndjeu veten se e zotëronte të tërin , filloi ta pallonte kaq shumë se Albi nuk po merrte vesh ku ndodhej, në qiell apo në tokë. Kur iu derdh e mbajti edhe pak në vrimë dhe pas kësaj e nxori. Një grumbull fare doli nga vrima. Redi e priti me dorë dhe e fshiu në letër. Sa dëshirë kishte që ta mbante Albin gjithë natën këtu, por filloi të kujtohej se ndoshta në shtëpi do të ishin bërë merak.
Albi! Çfarë do t’u thuash në shtëpi? Ku ishe?
Tek Ti.
Redi sikur u thartua. Por pastaj u qetua. Fundja kërkuat nuk mund t’i shkojë mendja për keq. Ai kishte botërisht një të fejuar, kështu një mik i saj mund të vijë për të pirë një gotë. Dhe ato kishin pirë më shumë se një. Pastaj Albi kishte nevoje të njihej me jetën që të dilte nga vetizolimi.
Redi ra dakord. Përpara se të visheshin Redi e pyet: Do të shkosh në shtëpi, apo të bëjmë edhe një dorë?….
Albini e kuptoi dhe pranoi: Një dorë e re nuk ka të paguar…