Drini e kishte kaluar Vitin e Ri gjithmone me te shtepise, para dhe pas 12, jo se nuk e linin, po se nuk kishte deshire te perzihesh me turmat e cunave qe vershonin rrugeve pas ores 12. Kete vit, ju shkrep ne koke te dilte dhe ta shihte njehere gjendjen. I tha prinderve qe do dilte me ca shoke dhe u nis drejt sheshit.
Drini ishte maturant, ne nje gjimnaz te mire te kryeqytetit, nxenes ekselent dhe priste te vazhdonte shkollen jashte vendit. Ne pamje, te merrte me qafe, per te linin koken te gjitha gocat e gjimnazit (edhe cunat, po nuk e shprehte njeri), i gjate 1.88 m, trup i formuar, edhe pse nuk merrej me palester si shoket e klases, me nje kar te trashe e te gjate 20 cm, qe i linte pas dhe ata te pornostar-ve. I kishte te gjitha te mirat, po nuk ngrinte koke nga librat, gjeni ne te gjitha fushat, pervec asaj te zemres. Kishte dy vjet qe kishte pranuar biseksualitetin e vet, por kete nuk ja kishte thene asnje njeriu, me friken e paragjykimeve dhe shikimeve te shtrembera.
Ne shesh, ashtu sic e priste, kishte nje miting te vertete. Mendoi me vete: ” Te bej nje xhiro verdalle, se mos shoh ndonje te njohur.” Kaloi para turmave me cuna simpatike, qe i shihte me cep te syrit dhe i zhvishte ne mendjen e vet. Syte i kapen nje djale simpatik, brun, me syze, qe te terhiqte vemendjen menjehere. I humbur ne mendime, perplaset me nje djale qe kur kthehet, i jep nje buzeqeshje vesh me vesh.
“Ua, Drini! Pa shiko, paske dale, eee?” i tha Drinit, shoku i tij i klases, Geri.
“Po dola njehere si kot…”
“Shume mire bere qe dole. Me ke ke dale?”
“Vetem. Ti?”
“Une me cunat. Per gjueti, e ke parasysh ti…” dhe qeshi me te madhe.
Drini qeshi, me shume per inerci, sesa nga shakaja.
” Po hajde shkojme njehere nga cunat, rrime bashke.” Drinit nuk ja kishte shumë qejfi, por edhe te thoshte jo sikur nuk shkonte. Pranoi dhe Geri i dha nje nga ato buzeqeshjet e tij te embla. “Hajde.”
Teksa shihte Gerin qe ecte para, Drinit ju kujtuan te gjitha heret qe i kishte rene me dore, duke menduar per te. E kishte patur gjithmone fiksim, dhe tani qe e shihte nga pas, e kuptonte pse. Me bythen e tij as qe mund te krahasoheshin trecereku i gocave te gjimnazit, te cilen e vinte gjithmone ne pah me tutat e ngushta ose ndonje pale xhinse pas trupit. Fytyra e tij, gati-gati e eger ne veshtrim te pare, me nje pale sy te zinj si nata dhe nje mjeker qe e dallonte nga shumica e djemve, e terhiqte Drinin si me magnet. Kishte dashur gjithmone t’ja shprehte pelqimin, te vente ku te vente, po ishte stepur gjithmone nga frika se mos ia hapte namin ne shkolle, ose me keq, mos e humbiste miqesine e tij.
Kur iu afrua shokeve te tjere te klases, ata filluan te bertisnin ” Ooo Drini.”
“Ue, cne qe paske dale mo Drino!”
Drinit iu ve qejfi qe shoket, qe ne klasë s’para ja vsrnin, po e prisnin me brohorima. Ndenjen nje cope herë te cepi ku ishin futur, kur Geri ju tha “O cuna, levizim?” dhe ju shkeli syrin. Drini u cudit paksa nga ky veprim, por pa buzeqeshje ne fytyrën e te tjereve. U shpërndanë neper makina, dhe para se te hipte ne makinen e njerit prej tyre, Geri iu afrua Drinit dhe i tha “Drini, ti hajde me Orionin. E di ai ku do takohemi.”
“Mire.” tha Drini dhe u drejtua nga makina e Orionit. Ai po e priste, i ulur te kofanoja e Benzit. “Hip.” i tha.
Me Orionin, Drini nuk eshte se kishte me te vertete miqesi. E njihte se e kishte ne klase, dhe ralle shkembenin ndonje shaka. Pertej kesaj, as e njihte dhe as e shihte si shok. Ama, per bukuri, i bukur ishte. Dukej me i madh ne moshe nga ç’ishte, pak i shendoshe, por prape sexy. Kishte nje buzeqeshje prej karderri, qe sikur donte te thoshte “Mos e kruaj se ta cava vrimen!”. Bene nja pese kilometra, derisa u futen ne nje kthine te erret, ku ishte edhe nje godine e vjeter, nje ish-fabrike mendoi Drini. Sa u ve gati te hapte deren, Orioni iu kthye dhe i tha:
“Drin, degjo, ne do futemi brenda tani, po ate qe do shohesh, nuk do ta diskutosh me askend.
“Pse, ç’ka aty brenda?”pyeti Drini me naivitetit pa e patur idene se çfarë e priste brenda.
“Po ta them se e di qe je pak si tip i ndrojtur, keshtu qe ajo qe do shohesh mund edhe te te shokoje. Keshtu qe do me premtosh qe cfare behet aty brenda, mbetet aty brenda. Ok?”tha Orioni me zerin e tij, qe ndryshe nga heret e tjera, qe kumbonte, kesaj rradhe ju duk i bute dhe i kujdesshëm.
Drini u shushat nga fjalet e Orionit. Ç’të behej valle aty brenda? Feste? Me shume gjasa, po ai nuk ishte i pamesuar me to. Droge? Pune e madhe fort. Ja kishin ofruar edhe me pare, madje pat qene vete Orioni qe i kishte ofruar cigaren e vet te hashashit, dhe ai nuk e kishte pranuar. Pra ç’mund të ishte? Pasi u kthjellua, kuptoi qe kishte kaluar pak kohe pa folur, keshtu qe ju kthye Orionit dhe e pyeti:
“Orion, cfare ka aty brenda? Ma thuaj para se te futemi.”
“Eshte me mire ta shohesh vete. Ja, e sheh ate dritaren aty. Hajde…” dhe doli nga makina. Drini e ndoqi nga mbrapa dhe nen driten e zbehte te nje llampe aty prane, vuri re nje gunge ne pjesen përparme te tutave te Orionit. Kur ju afrua dritares, pa se Orioni kishte ne fytyre ate buzeqeshjen tinezare, qe tregonte se ne mendjen e tij po bluhej dicka. Kur pa permes dritares, ne fillim nuk pa shumegje. Pa disa silueta te erreta rreth… nje njeriu te ulur ne gjunje. Iu duk per nje cast sikur disa prej tyre kishin ulur pantallonat, po nuk i kushtoi shume vemendje ketij fakti, sepse ndjeu doren e Orionit qe levizi drejt karit te vet.
“Ç’po ben o kar?” i tha Drini shoku,qe iu kthye dhe per nje moment, mbeti si i ngrire, dhe me pas e zgjati doren e tij te madhe, afroi fytyren e Drinit me te tijen dhe e puthi fort ne buze. Drini, pasi kaloi valen e pare te shokut, ndjeu sesi gjuha e shokut filloi te pushtonte gojen e tij. Shija e cigares ia shtoi epshin dhe filoi ta thithe me fort, me fort, me fort, derisa Orioni vendosi ti shkëpuste buzet e lidhura me njera tjetren.
“E dija qe do te te pelqente. E di sa kam pritur qe te te puthja?” i tha Orioni teksa qeshte.
“E pse s’e ke bere me pare? Apo kishe frike se mos te kthehesha?”
“Aspak. E di gjithe klasa qe ti i ke qejf cunat.
Sa here te kam kapur duke pare Gerin nga bythet…”
“Kam faj?”
“Aspak. Eshte i mire kurva. Po te ishte jashtë shtetit, do bente pasuri vetem me bythen qe ka.”
“Haha, kurve semafori.” qeshi Drini, batute kjo qe te Orioni shkaktoi nje prekje te karit.
“Me behet qejfi qe reagove keshtu. Ndryshe do ishim detyruar te ktheheshim ne shtepi. Do me kishe lene dhe mua pa qejf.”
Me fjalen e fundit qe tha Orioni, per Drinin cdo gje u be e qarte. Takimi ne shesh, shikimet midis njeri tjetrit, te qeshurat, brohorimat me te cilat e kishin pritur, vendi ku ndodheshin. Kishte vetem nje shpjegim logjik. Keshtu qe Drini e pyeti prere:
“Ke do qijme aty brenda?”
Orioni buzeqeshi dhe i tha:
“Hyr dhe do ta shohesh…Pas teje.” dhe shtriu doren, duke treguar per nga dera gjigante prej hekuri, e cila, me t’u hapur do te shembte pergjithmone boten e Drinit. Kur ju afrua, ju be sikur degjoi ca renkime dhe sharje dhe… zhurma mbytjeje. “Qija ropt”mendoi Drini me vete,”Kushdo qe eshte aty brenda, po e përdhunokan…” Brenda kohes se shkurter qe kishte kaluar nga momenti kur kishin pare nga dritarja, situaten qe ndodhte brenda, deri te momenti kur Orioni po perpiqej te shtynte shulin qe kishte bllokuar deren, Drini kishte menduar pak per ate qe mund te ishte viktima e shokeve te tij. Normalisht, mendja i vajti te disa cuna, te cilet, ndonese nuk e kishin pranuar shprehimisht, i tradhtonin zeri dhe manerizmat. Eni, nje djale nga klasa e 10 i erdhi nder mend, me floket e gjate dhe fytyren me tipare te buta femerore, ishte kandidat perfekt. Jo, mendoi, Sabieni, nga klasa paralele, per te cilin flitej se e kishte bere gjysma e Tiranes, edhe pse vete hiqej si straight. Mendimin ja nderpreu fryma e nxehte qe i fryu ne fytyre, teksa Orioni iu afrua perseri per nje puthe te nxehte ,ku kesaj rradhe, la Drinin qe ta fuste llapen brenda. Ne ekstaze, Drini filloi ta prekte gjithandej, derisa duart ju futen nen bokse, dhe gishtat filluan te kerkonin per vrimen e tij. Pikërisht kur sapo mendoi se e kishte gjetur, Orioni e ndali te puthuren, dhe i tha:
“Jo me mua.”
“Por une dua me ty. Dua te te qij ty.”
“Hahaha, qi njehere kete, pastaj flasim.” dhe i shkeli syrin. Pa patur mundesi as t’i kthente përgjigje, dera e gërmadhes u hap. I dalloi serish siluetat, dhe tani dukej shume qarte se ç’po ndodhte. I ulur ne gjunje, personi ne mes, per te cilin u bind tashme plotësisht se ishte mashkull, po ja merrte ne goje plot qejf nje djali pak me te shkurter se vet Drini. Ne forme harku, djem te tjere kishin ulur pantallonat dhe breket, fhe shtrëngonin karin e tyre. U afruan ngadale. Ne dysheme kishte ca gropa e ca mbeturina, te te cilat Drini u pengua,ngaqe nuk kishte drita.Nxorri telefonin dhe ndezi flash-in. E drejtoi per nga grupi dhe njohu menjehere fytyrat e shokeve te tij te klases, e drejtoi nga personi qe po shijonte gojoren dhe pa Endrin, nje djale te gjatë e te hole si shkop, qe ishte i pari i shkolles per capkenlleqe. Ai i buzeqeshi dhe i vuri duart te koka e kurves qe po i bente gojore dhe e futi karin e tij, qe mesa kuptohej nga zhurmat e mbytjes, ishte goxha i beshem.
“Tqifsha ropt, Geri, s’u mesove qe s’u mesove me kte karin tim.”
Geri. Geri. Emri kumboi ne veshet e Drinit dhe filloi te luhej ne mendjen e tij papushim. Geri. Geri. Geri. Geri.
Mbeti ne vend, kembet nuk i bënin as para, as mbrapa. Po te kthehej mbrapsht, rrezikonte te prishej me te gjithë shoket e klases. E sigurt qe ata nuk do t’i flisnin me, madje mund edhe ta kercenonin qe te mos fliste. Dhe po te ecte para… Dhe ne kete moment, Drini pati nje epifani. Ngriti telefonin, dhe pa fytyrat e 12 shokeve te tij, te cilat shihnin nga ai, dhe shtremberoheshin nganjehere nga kenaqesia e te renit me dore, te cilen nuk e kishin ndaluar. Perderisa aty ishin te gjithe shokët e klases, njeri me terheqes se tjetri, me pallen jashte pantallonave, te ngrefur dhe gati per sulm, pse duhet te ndihej keq? Jo, vendosi. Mjaft kam qendruar i veçuar nga te tjeret. Sonte, une do te behem nje prej tyre. Dhe me nje vetëbesim te ri te vetja, eci para, dhe degjoi sesi shoket po e duartrokisnin dhe brohorisnin emrin e tij. Drini. Drini. Drini. Me ne fund.
Kur ju afrua Endrit, beri qepalla, dhe iu afrua per ta puthur. Ky i fundit, me ta ndjere afrimin, iu largua.
“Nuk dua kështu puthje, gjera. S’jam gay.”
“As une.” tha Drini. “Si te duash.”
Endri e nxorri karin e tij, nga goja e Gerit dhe e kapi me njërën dore, e shtrydh dhe mblodhi me gisht spermen qe ishte formuar te koka e karit. Ate, me pas, ia futi ne goje Gerit, i cili e lepiu gishtin dhe e thithi fort, gjer ne gryke. Zhurma e nje shuplake ne fytyren e Gerit, nga dora e Endrit, cau qetesine e nates, e cila me pare, shqetesohej vetem nga zhurma e boleve qe perplaseshin. Geri, lakuriq komplet, u ngrit ne kembe dhe qendroi perballe Drinit.
“Me ne fund, endrra ime u be realitet. E kam patur gjithmonë fiksim te me qinit te gjithe. Ti je i fundit qe na u bashkove.” tha Geri, me zerin e tij, i cili ngjante po aq mashkullor, edhe pasi kishte patur nje kar ne goje. E terhoqi fort Drinin, duke e afruar me fytyren e vet, dhe e puthi aq fort, saqe Drinit iu duk sikur do ta hante te terin.