Mjeku, pavarësisht i ri apo i vjetër, gjithmonë është person me rëndësi dhe ja kanë nevojën të gjithë. Unë kisha pretendime, se kisha qenë student i mirë dhe prisja një specializim të mirë në kirurgji p.sh. Por një mik më tha që të kisha durim, se po diskutohej për të dërguar jashtë për specializim, prandaj duhej bërë durim nja një vit. Për të mos ikur koha kot, mund të shkoja në një rreth qe nuk kishte mjek, e kështu edhe një praktikë do të bëje, por edhe një dorë pare do të fitoje. Me këmbënguljen e mikut, e pranova vendin. Fundja nuk ishte keq sepse rrugët janë gjithandej. Bleva një makinë, mora me vete laptopin së bashku me disa libra të mirë dhe s’kishe pse mërziteshe. Pastaj puna ishte mjaft e ngarkuar, kështu edhe formula punë dhe gjumë ishte mjaft e vlefshme.
U sistemova në ambulance. Aty vendosa shtratin dhe orenditë e pakta që kisha që ti jepja pamje sa më të ngrohët vendit. Por më zuri belaja, sepse parësia e vendit kishin dëshire që të pinin ndonjë gotë rakije dhe vinin e i binin xhamit, duke më prishur qetësinë. Por fundja një vit ishte e duhet të duroja. Por makina më bënte shumë punë për të shkuar për vizita mjekësore. Por mendja më rrinte tek Tirana e sa vinte fundi i javës i merrja plaçkat e palara dhe pas kohe isha në shtëpi.
Një ditë ndërsa po kthehesha nga Tirana, papritur më zuri një kohë e keqe, gjithë vetëtima që të kallnin datën. Kur shoh një djalë, që ishte pështjell me një fletë mushamaje dhe me një çantë të hedhur në shpinë, që po ecte në mes të shiut. Ndalova dhe i thash të hipte. Ishte bërë me të vërtet peshk. I vura në sedile një flete fësh-fëshe dhe e hapa kondicionerin në maksimum. Ai fillimisht po dridheshe, por pak nga pak u qetësua. Nuk i fola deri sa u qetësua, pastaj e pyeta, si e quanin. Lekë më tha.
Po si u nise me këtë kohë?
Kur u nisa koha ishte e mirë, por u prish ashtu papritur.
Dhe kishte të drejtë. Edhe unë Tiranën e kisha lënë me diell. Kur arritëm tek ambulanca ai desh të ikte por unë nuk e lash.
Ku do të shkosh, kështu qullë siç je? Në dhomë ndeza furrën elektrike . Nxora ndërresa që sa i kisha sjellë të lara dhe i thash të zhvisheshe. Ai po hezitonte se i vinte turp. I dhashë peshqirin të fshinte kokën. Kishte flokë të verdhë dhe dy sy të bukur të kaltër transparent. Trupi ishte i lidhur dhe u çudita kur më tha se ishte 18 vj. Ai shkonte në shkollë në qytet dhe herë pas here vinte në shtëpi dhe një pjesë të rrugës ishte i detyruar ta bënte në këmbë.
Leka ktheu shpinën dhe u zhvesh. Nga puna trupin e kishte muskulor por mbi të gjitha të ndenjurat i kishte shumë të bukura. E fërkova me alkool që të nxeheshe, por ai gjithën mbuloheshe nga turpi.
Hajt Lek. Unë jam mjek dhe sa kam parë kështu si ti aq të mira qofshin.
Kur mbaroi të veshurën ai u kthye dhe mua më shpëtoi një ofshamje habie. Mu duk si të ishte një suedez. Me mirë të them se ishte një racë ilire e pastër. E ndjeva se kari mu ngrit tërbueshëm dhe unë u ktheva me shpinë të mos e shihja.
Pastaj nxora nga ushqimet që kisha sjell dhe një shishe rakie që e kisha marrë për të qerasur ato që më qerasnin çdo natë dhe u shtruam të hanim.
Leka! Ti nuk duhet të pish se je i ri, por sonte një gotë të bën mirë se të mbron nga e ftohura.
Sa herë kam pi mor doktor, ndoshta ma shpesh se gjirin e nanës.
Qeshëm.
Leka po shihte me kureshtje kompjuterin. E kishte fort merak, por deri tani nuk ishte ba e mundur me e ble. Ai filloj të pyeste për të se çfarë marke ishte e të tjera, prandaj ngrita dhe e hapa. Për fat kishte internet dhe në ekranin 17inch filluan të dalin figurat e ndryshme. E pyeta në se donte të shihte ndonjë film? Ai aprovoi. Çfarë filmi të pëlqen? Film aventure. Nxora një nga disketat dhe ai u afrua ta shihte. Kur i tërhoqi vëmendjen kopertina e një filmi me portretet e dy djemve të bukur. Po këto çfarë janë?
Dy djem gej. Ke qejf ta shohësh?
Ai po mendohej se çfarë të thoshte. Ai e dinte se çfarë janë gejt, por filma nuk kishte parë. Shiko Lekë. Ndoshta nuk është film për ty, më e mirë aventura. Nga kjo mund të fyhesh.
Mos na ban fare të prapambetur. Dimë edhe ne pak nga bota.
Si te duash,-i them. Mbështetëm jestikët në mur dhe u shtimë për së gjëri në shtrat. Filmin nuk e dija edhe unë se çfarë ishte. Por kur e pash u kujtova që ishte historia e një djali që jetonte me të vllain në një apartament. Vllai sillte femra dhe e lente ë vllanë të flinte tek shkallët. Një natë ai gjeti një striptizer në një lokal gay dhe e mori me vete, por i dolën probleme me te vllanë. Ndersa shihnim filmin i kisha drejtuar sytë tek Leka i cili kishte mbështetur duart mbi karin e tij dhe e mbante të shtypur.
Po të pëlqen filmi?
E po s’kam parë film të tillë.
Por po të pëlqen më duket se po të ngrihet- dhe zgjata dorën, por ai u mblodh që të mos e prekja.
Po ty doktor të pëlqen?
Kuriozitet! I them me diplomaci. Ra një çast heshtje.
Ke qejf ta provosh?
Si ta provoj?
Të bësh qejf.
Cilën quan qejf, me ja ba ti apo me ta ba ai.
Të dy palët.
Aha. Unë se kam ba ndonjë herë. Por ndoshta me provu me e fut do më prishej mendja, por ashtu ndryshe jo.
Bukur, dashke me ba vetëm qejfin tënd. Po prit të ngrohemi pak.
Mua asht kah më derdhet prandaj duhet me shpejtu.
Vërtet? Mendo për ndeshjen e futbollit ose për mësimet, deri sa ta fusësh. Fikëm dritën, u vumë në pozicion dhe ai filloi ta fusi. Kishte një kar mjaft të madh dhe uznë kisha kohë që nuk e kisha bër., prandaj qe e nevojshme që të gjeja një vaj që ta bënte të rrëshqitshëm karin e tij. Leka po bënte gjithçka që ta bënte futjen sa më të lehtë. Po e duroja me vetëmohim, sepse megjith përkujdesjet e Lekës vrima ishte tue më dhimbët. Por Lekës filloi ti vij e kështu ai filloi të shpejtoi pallimin deri sa iu derdh.
Atë natë Leka fjeti aty. Në mëngjes deshi ta bënte edhe një herë, por i thash një herë tjetër.
Në darkë isha ulur me miqtë e gotës së rakisë dhe shoh Lekën hyr e dil në lokal. E mora vesh ku e kishte hallin. Kërkova leje dhe u ngrita me gjithë protestat e tyre. Pas pak trokiti xhami. Hapa perden dhe pash Lekën.
Kam nevojë për një vizitë urgjente,- më thotë. E futa brenda.
Po sonte si ke qejf. Unë se kam kaq te madh sa tëndin. Kurse për tendin do më duhen disa ditë pushim.
Po ty të është shtuar kureshtja?
Leka po më shikonte me mëdyshje, se nuk ishte i vendosur…