Stacioni i autobusit ishte i boshatisur. Autobusi me dyer të hapura po priste pasagjerët. Përpara derës një djalë i ri, po pinte një cigare. Unë hipa dhe u ula në stolin e dytë pranë derës. E pash që djaloshi po shihte nga unë me interes, gjë që më bëri kureshtar.. Ai filloi ta thithi cigaren me shpejtësi nja dy –tri herë, pastaj e hodhi bishtin në tokë dhe hipi në autobus. Lëshoi çantën e shpinës në tokë dhe u ul pranë meje, skiç, që të më kishte më përballë. Këto veprime më mbushën mendjen se kërkonte të hynim në bisedë. E pash me vërejtje. Ishte një djalë 18-19 vjeç, me flokë kaçurrela, me trup mbi mesataren dhe me dy buzë karakteristike të fryra.
Ai filloi të ankohet se po vonohej, dhe se atij mund t’i ikte autobusi i tij. Kishte një dialekt verior të dukshëm.
Ku do të shkosh?- e pyeta.
Më tha se ishte në një shkollë profesionale në Shkodër, që nuk ia kisha dëgjuar ndonjëherë emrin.
Quhej Drini. Ai ishte në vitin e fundit të shkollës dhe banonte në konvikt. Por për fundjave vinte në shtëpi.
Biseda dhe afërsia që ai tregonte më mbushën mendjen, se kishte dëshirë të krijonte mirëbesim me mua.
Autobusi nuk vonoi më gjatë, që të nisej dhe ende pa mbaruar muhabetet e shkollës, arritëm në qendër. Po kalonim nëpër lulishte, kur pamë një djalë të ulur në një stol që po pinte cigare. Më lindi një ide ,që ta provokoja për të parë si do të reagonte.
Ke kaluar ndonjëherë natën këtej?
Jo! Më tha djaloshi. Pse ?
Rrinë djem që të luten t’ia u ndezësh cigaren.
Dhe ti ia dheze ?
Jo.
Po pse?
Sepse pastaj më thonë se s’kanë ku rrinë dhe në se mund t’i jap ndonjë gjë sa të më lindi në zemër etj.
Sa keq…
Si sa keq?
Po qe se duan të bëjnë qejf mund të pranojnë edhe pa para…
Po ti ke dëshirë të bësh qejf?
Po ti ke?
Sigurisht që kam. Po çfarë di të bësh?
Ai u hap në fytyre. Po them se i bej të gjitha. E marrë në gojë, kam qejf të ma fusin, por edhe ta fus se e kam 19cm. Pushoi pak e më tha. Më pëlqeve që tek autobusi por thash se do të më ikshe pa u hapur ky muhabet. Ke vend? Sot jo… Unë iki të hënën dhe kthehem të premten. Por mund të bisedojmë në celular. I thash të hapte një adrese emali se ashtu bisedohej më mirë.
Këmbyem numrat dhe u ndamë.
E kisha harruar ketë punë kur të mërkurën po bije celulari. Kush je?- e pyes. Më thotë se ishte Drini. Nga flet? Jam këtu tek zogu i zi… Do vish?
Ku dreqin ta çoj? Po pyetsha veten. Nejse shkova. Shih përreth dhe s’po më dilte ndonjë fytyre e njohur. Mendova ndonjë shaka pa kripë dhe u ktheva të ikja, kur e shoh pak më tej. Më buzëqeshi. U afrova dhe e pyeta se pse rrinte larg. Thash se ndoshta nuk do që të na shohin bashkë. Pse çke bërë ndonjë gjë të kërkon policia? Jo, Jo po ashtu më tha mendja.
Pse ke ardh në mes të javës? E kisha shtëpinë vetëm dhe thash të takoheshim. Më shpjegoi se prindët kishin shkuar për një dasmë dhe ai kishte lënë shkollën për të ba qejf. Shkolla aty asht e s’ka ku të shkoi…
Shkuam në shtëpinë e tij. Kisha pas qejf të kisha bërë një dush përpara, por iku ajo punë tani. Po rinte si varfanjak. E afrova dhe e putha. Sikur i erdhi zemra në vend. Çfarë ke kështu? Dhe i rrëshqita dorën përgjatë karit të tij për ta parë në se ishte e vërtet thënja e tij për madhësinë.
Oh! Ofshani, ndërsa kari iu ngrejtë. Mendova se nuk do të vije.
Pse kështu?
Nuk di përse më lindi kjo ide. Ndoshta ke qejf me djem llokum…
Ik or budalla, ku të shkon mendja.
E ke ba herë tjetër? Jo është hera e parë. Aman Drini vetëm mos më gënje, se ika e të lash…
Jo,jo,jo mos ik, Mos u baj i keq se, ka kaq kohë që e ëndërroj dhe mezi më erdhi rasti…
Po ç’të ka bërë ta ëndërrosh pa e provuar.
Kisha një shok, që i binim me dorë karit të njëri tjetrit, por nuk e bam kurrë. Ne erdhëm në Tiranë dhe ai e bani me një kushëri dhe më shkruante se ishte kënaq shumë. I thash të vinte per pushime, por ato janë hala larg…
Kërkova të shkonim në banjo për tu pastruar si të mundnim. U ulëm dhe u çliruam. Pastaj u lamë si mundëm dhe u përgatitëm për të provuar magjinë e ndaluar, por fshehtazi të adhuruar të shumë djemve.
Ai kishte një trup të hollë e delikat, kurse unë isha më i mbushur. Të pëlqen të puthesh? Ouuu.
Fillova ta puth dhe dukej që nuk ishte plotësisht fillestar. Po kafshoja buzët e tij të fryra që më jepnin shumë kënaqësi. Pastaj fillova ta puthja në gushë e ti kafshoja veshin lehtë lehtë e pastaj ta qija veshin me gjuhë. Tek kofshët ndjenja se si i ishte fryrë kari, që më guduliste në bark.
Drin sa të madh e paske? Ai u fërkua pas meje e më thotë: Kar “malësori”. A pse ashtu je a? Qeshëm dhe u kapërthyem përsëri.
Prit të ta thith pak, se kam shumë qejf ta marrë në gojë. E paske provu ë? Po në gojë e kam marrë me atë shokun por jo në byth. Dhe me këto fjalë e thithi për ta futur në thellësi. Me sa duket edhe shoku i tij e kishte të madh kështu që ishte mësu në galeritë e minierës. Vërtet ishte shumë kënaqësi kur e pulsonte , e thithte dhe e lëpinte nga të gjitha anët. Kisha mbyllur sytë e po mendoja çastet e parajsës. Pastaj Drini ndaloi e po më thotë: Ma fut tashti se mos të derdhet.
Ai u kthye. I thash të rrinte në gjunjë që t’i dukej vrima. I rashë nja dy shpulla që të aktivizoheshin muskujt. Vrima dukej shumë e ngushtë gjë që tregonte që duhej punë për ta zbutur. Kisha dëshirë që të vuante sa më pak, që të mos zhgënjehej nga ëndrra e tij e kaqkohëshme.
Fillova ta prekja vrimën me kokën e karit dhe ta fërkoja. Ai gudulisej dhe shtyhej nga pak me shpresë se vrima do të ishte hapur mjaft për të pranuar karin tim. Jo pa vështirësi koka filloi të futej dhe megjith punën e bërë Drinit po i dhembte. Ndalove me shprese se do të mësohej. Për këtë u desh një copë e mirë kohe. Kur papritur ai u shty dhe kari i hyri i gjithi brenda. Ishte rrudhur në fytyrë ,por po e duronte me vetëmohim.
Çfarë bën kështu more Drin?
Më mirë njëherësh se ashtu pa fund. Fundja nuk kam për të ra dekun…
Pas pak filloi të mësohej. Fillova ta palloja. Më kishte hipur një avull i madh që s’po dija si ta shfryja. E kisha përmbledhur në krahët e mi dhe kjo më jepte kaq kënaqësi. U desh një copë kohe që të më derdhej. Sperma e mbledhur prej ditësh shpërtheu dhe e bëri Drinin ta ndjente. Oh sa më kënaqe, tha. Ndenjëm ashtu për do kohë. Pastaj e dija se Drini priste ta provonte edhe atë tjetrën. Ishte radha ime që të provoja karin e bëshëm të “malësorit”.. Drini kishte shume emocion. Por ama e kishte të ngrehur mirë.
Shiko Drin. Unë jam fëmijë qyteti dhe nuk jam trim si ju. Fute me kujdes se ndryshe më vdiqe.
Pse edhe ti je i pamësum a?
I mësuam por me kujdes. Drini ishte i mrekullueshëm. Nuk di se me çfarë magjie e futi deri në fund. Prekja e tij në fundin e zorrës më krijonte gudulisje të jashtëzakonshme. Ja çdo të thotë të provosh një kar të gjatë në se e bën me kujdes e padhimbje. Kur pallonte doja ti thoja çdo herë, fute me shume, fute më shume. Po ai nuk kishte ku shkonte. Llozi i tij ishte deri në fund.
Kur u veshëm, ai nxori cigaret, më dha një e pastaj me sy që i shkëqenin pyeti: A po ma mdezë?